قوانین پرواز در ترمالینگ
قوانین پرواز در ترمالینگ از جمله قوانین بسیار مهم در مسابقات مسافت که بین خلبانان حرفه ای انجام میگیرد و همچنین در روز های ترمیک خلبانان مبتدی نیز باید این قوانین را به کار بگیرن
قوانین پرواز در ترمالینگ از جمله قوانین بسیار مهم در مسابقات مسافت که بین خلبانان حرفه ای انجام میگیرد و همچنین در روز های ترمیک خلبانان مبتدی نیز باید این قوانین را به کار بگیرن
قوانین پرواز پاراگلایدر در هنگام فرود
قوانین پرواز پاراگلایدر که در این سایت به آنها اشاره میکنم از جمله مواردی است که باید در ایران رعایت شود ،در سایت های محلی قوانین محلی بر قوانین بین المللی و کشوری ارجعیت دارند .احترام لازم الاجرنیست و جهت همبستگی و دوستی ضروریست
اهمیت این موضوع به حدی است که در نهایت باعث سوانح پروازی می شود ، استاد خلبان مهدی کوهی با توجه به روانشناسی که روی شاگرد انجام می دهند به محض تشخیص مراحل ابتدایی ورود شاگرد به سندورم های خطرناک، شخص خاطی را از باشگاه اخراج میکند تا بقیه تیم مسموم نشود .
در لحظه Critical Time استال رخ می دهد .
وقتی بال بالای سر خلبان قرار می گیرد لزوماً بال هنوز پرنده شده است که بخواهد وزن خلبان را تحمل کند و به Min Air Speed رسیده باشد .
بنابراین Ground Effect در هنگام برخواست وسیله پروازی یک اثر کمک کننده و در هنگام نشستن وسیله پروازی یک اثر مزاحم به حساب می آید .
گاهاً برای شما به عنوان یک خلبان پاراگلایدر پیش آمده است که در محل تیکاف به مدت یک یا دو ثانیه از زمین جدا شدید اما دوباره به سمت پایین آمده اید و مجبور به دویدن دوباره شده باشید و یا در هنگام لندینگ برک ها را کامل کشیده اید اما مسافتی را مماس با زمین طی میکنید و در نهایت فرود می آیید در واقع همان Ground Effect است .
در اثر نزدیک شدن یک وسیله پروازی ( Airfoil ) به سطح زمین Vortex هایی که در Wing Tip ها به سطح زمین برخورد کرده بخش اعظم Vortex ها شکسته می شود و از بین می رود در نتیجه بخاطر کاهش Total Drag باعث افزایش Air Speed خواهید بود .
نکته : خلبان پاراگلایدر باید هنگام فرود آمدن در باد پشت برک ها کاملاً بالا باشد و در حالت Trim Speed پرواز کند تا در لحظه آخر یهو برک ها را بگیرد .
خلبان پاراگلایدر در ارتفاع 2 یا 3 متری یکم برک می گیرد تا چک کند پاراگلایدر چقدر ارتفاع کم می کند و نرخ نزول را بسنجد سپس برک را پس میدهد .
سپس خلبان در ارتفاع 90سانتیمتری برک ها را میگیرد تا موازی با زمین پرواز کند و در نهایت کامل لند می کند .
توده هوا یا همان Air Mass در واقع با این صورت تعریف می شود
حجم بسیار بزرگی از هوا که دارای خصوصیات فیزیک یکسانی باشد از جمله فشار ، رطوبت و دما را توده هوا گویند
وسعت آن می تواند تا 1000 کیلومتر باشد .
کسب خصوصیات زمین زیر خود ( جایی که تشکیل شده قطبی باشد یا استوایی )
خصوصیاتی مانند دما (سرما ) ، رطوبت ، فشار زیاد (دانسیته )
نیروی کوریولیس باعث انحراف توده هوا و آب ها می شود و در سرعتشان تاثیری ندارد .
نیروی کوریولیس نیرویی است استنتاجی ، که باعث راستگردی توده هوا در نیمکره شمالی و چپگردی توده هوا در نیمکره جنوبی می گردد.
یعنی حرکت توده هوا در نیمکره شمالی از غرب به سمت شرق است
حرکت توده هوا در نیمکره جنوبی از شرق به سمت غرب است
و در استوا حرکت توده هوا برابر سرعت خطی زمین است .
نیروی کریولیس باعث می شود خروجی آب داخل سینک در نیمکره شمالی راستگرد ، در استوا بدون چرخش و در نیمکره جنوبی چپگرد باشد .
به همین نسبت کلاس بال پاراگلایدرکه بالاتر می رود Adverse Yaw کمتر می شود .
Adverse Yaw یا همان تاخیر در گردش بیشتر زمانی اتفاق می افتد که قرار است خلبان از یک سمت چرخش داشته باشد .
هنگامی که خلبان پاراگلایدر شروع به گردش مثلاً از سمت راست میکند و برک (Break) سمت راست را میکشد، پس تغییراتی که در نیروی Lift و Drag بال سمت راست ایجاد شده باعث می شود تغییراتی هم در A.O.A بال سمت راست بوجود بیاید .
به محض گرفتن برک(Break )راست بال پاراگلایدر A.O.A سمت راست افزایش می یابد پس Lift سمت راست افزایش می یابد ، Adverse Yaw رخ می دهد، ولی در لحظه بعد که برک ( Break ) بیشتر گرفته میشود نیروی Drag زیاد میشود و بر نیروی Lift غلبه میکند و Adverse Yaw برطرف میشود .
برای کم کردن Adverse Yaw خلبان باید برای گردش ابتدا برک (Break) مخالف جهت چرخش را کاملاً بالا بگیرد (اصطلاحاً : پس بدهد ) و سپس برک موافق گرفته شود .
سینگل یعنی پرواز پاراموتور به صورت تک نفره انجام میشود .
پرواز سینگل پاراموتور برای دوستداران پرواز یکی از روش های پا نهادن در آسمان است .
برای آموزش سینگل پاراموتور باید ابتدا آموزش های ابتدایی تا پیشرفته پاراگلایدر زیر نظر استاد مهدی کوهی گذرانده شود تا مهارت کنترل بال پاراگلایدر و رفتار مناسب با پاراگلایدر در شخص پیدا شود .
سپس خلبان حرفه ای آماده یادگیری سینگل پاراموتور می شود .
خلبان جهت آموزش دوره اول پارموتور و شروع پروازهای سینگل می بایست تمرینات خود را از روی زمین با نظارت شخص استاد مهدی کوهی شروع کند
پس از تمرینات زمینی و آمادگی لازم جهت پرواز به همراه استاد مهدی کوهی پروازدو نفره (تندم ) پاراموتور را نجام می دهد .
و برای دریافت گواهینامه پرواز سینگل پاراموتور باید در 6 ساعت کلاس تعوری که توسط استاد مهدی کوهی تدریس می شود که اطلاعات جامع تر وکاملتری در اختیار خلبان دوره سینگل قرار میگیرد حضور به عمل رساندتا علم خلبانی پاراموتور خویش را نیز افزایش دهد .
خلبان دوره سینگل پاراموتور باید اطلاعات اولیه راجع به موتور پاراموتور و بال پاراگلایدر پاراموتور داشته باشد
مدل فوت لانچ شامل یک قاب با هارنس ، مخزن سوخت ، موتور و پروانه است .
اصطلاح پاراموتور اولین بار توسط فردی انگلیسی به نام مایک بیرن در سال 1980 استفاده شد و در سال 1986 وقتی لاموئت شروع به تکامل قدرت در بال های جدید پاراگلایدر نمود که باعث شد در فرانسه محبوب شود .
سوخت پاور پلنت ها ترکیبی از روغن و بنزین است .
مدل برقی هم موجود است اما مدت زمان پرواز منوط به ظرفیت برق باتری است.
پاراموتورهایی با موتور دوقلو هم وجود دارند ، اما نادر هستند .
پاراموتور همان پاراگلایدر تقویت شده است که برای پرواز به موتور نیاز دارد .
Aspect Ratio به معنی نسبت منظری است
در واقع یکی از عوامل موثر که باعث می شود یک بال در گرید A, B یا C قرار گیرد Aspect Ratio است.
قبل از تعریف Aspect Ratio توضیح مختصری راجع به Wing Root و Wing tipها خواهیم داشت.
Wing Root به معنی ریشه بال است دقیقاً جایی که نشانه ↩ کمپانی U_turn در قسمت Lower Surface کشیده شده است.
☆ هواپیما از دو بال و یک بدنه ساخته شده است قسمتی که بال به بدنه هواپیما متصل شده را Wing Root می گویند، حال در پاراگلایدر بدنه ای وجود ندارد و از دو بال تشکیل شده است بال سمت راست و بال سمت چپ، محل تلاقی بال سمت راست و بال سمت چپ را Wing Root می نامند.
Wing tip به معنی نوک بال است که در دوانتهای سمت راست بال و سمت چپ بال است.
☆ در Wing tip ها Vortex وجود دارد حرکت Vortex به سمت داخل و پایین است.
Span : به معنی طول است که فاصله Wing tip راست تا Wing tip چپ را Span می گویند.
Chord : فاصله بین( L.E) تا (T.E ) را Chord می نامند.که در اصطلاح عرض پاراگلایدر را Chord در نظر می گیرند.
نسبت منظری طول به عرض بال را Aspect Ratio گویند.
Aspect Ratio = Span / Chord
☆ پاراگلایدر دارای بی نهایت Chord است Chord در تمام طول Span پاراگلایدر یک اندازه نیست همانطور که در شکل مشاهده می کنید در Wing tip کمترین اندازه Chord و در Wing Root بیشترین اندازه از Chord وجود دارد مشاهده می کنید که طول پاراگلایدر که همان Span نام دارد ثابت است ولی Chord در جاهای مختلف تغییر می کند پس برای محاسبه Aspect Ratio باید Chord متوسط (Mean chord ) را در نظر گرفت
☆ منظور از mean chord یعنی مجموع Chord ها در طول Span است.
پاراگلایدر به شکل هلال است برای محاسبه درست هلال را به صورت مستطیل در نظر می گیرند سپس برای محاسبه Aspect Ratio طول موجود می باشد ولی عرض متوسط موجود نیست پس کافیست طبق قانون ریاضی در یک Span در صورت و یک Span در مخرج ضرب شود همانطور که می دانید Span / Span = 1 است پس در نتیجه فرمول تغییر نمی کند.
☆ مساحت مستطیل = طول × عرض
☆ کارخانه تولید کننده بال پاراگلایدر، در قسمت مشخصات فنی بال (Specification ) بلااستثناء مساحت کل بال که Area است را با عدد نشان می دهد با جایگذاری عدد Span و Area در فرمول می توانید به Aspect Ratio بال خودتان دست پیدا کنید و در نهایت به عددی که خود کمپانی در مورد بال شما اذعان داشته است می رسید.
☆ اگر چه کل اعداد مورد نظر چه Aspect Ratio چه Area را خود کمپانی U_ turn در قسمت Specification در اختیار خلبانان می گذارد.
برای اینکه میزان (Performance ) کارآیی یک پاراگلایدر را بدانید باید 6 الی 7 عامل را مورد بررسی قرار دهید یکی از موراد Aspect Ratio است، پس اگر Aspect Ratio بالی بالا باشد صرفاً به این منظور نیست که بال پاراگلایدر دارای قابلیت پروازی بیشتری است.
قابلیت پروازی بیشتر یعنی Glide بیشتر، سرعت بهتر و …
در نتیجه Aspect Ratio بالی بالا باشد نشان دهنده خوب بودن هم بال نیست بلکه بال هایی هستند که Aspect Ratio کمتری نسبت بال های هم لول خود دارند ولی دارای performance بالاتری هستند.
☆ Aspect Ratio راجع به توانایی بال صحبت می کند مثلاً
زمانی که بال پاراگلایدر بر روی زمین پهن باشد بزرگترین حالت خود را دارد بزرگترین حالت Aspect Ratio , بزرگترین حالت Area و بزرگترین حالت Span .
زمانی که پاراگلایدر بالای سر خلبان قرار بگیرد دارای یک قوس می شود سایه قوس بر روی زمین ، یعنی فاصله Span کم می شود، پس Area کم می شود و در نهایت Aspect Ratio کم می شود
Flat Aspect Ratio > Project Aspect Ratio
Flat Area > Project Area
Flat Span > Project Span
☆ Flattening (قوس ) میزان شکنندگی یا مقاومت وسیله در هواهای ناپایدار و Turbulence را نشان می دهد.
Wind Gradient در لغت به معنی تدرج باد است.
تعریف Wind Gradient به اختلاف سرعت و جهت باد نسبت به ارتفاع از سطح زمین گفته می شود
به خاطر اختلاف سرعت و جهت باد در لایه های مختلف هوا Wind Gradient ایجاد می شود.
Wind Gradient در لایه های مختلف وجود دارد اما معمولاً نزدیک زمین راجه بهش بحث می کنند و محاسبه انجام می شود، صرفاً به دلیل اینکه هر چقدر خلبان پاراگلایدر به سطح زمین نزدیک تر می شود بخاطر وجود موانع و اصطکلک شاهد کاهش سرعت باد خواهد بود، بهتر است باTrim Speed پرواز کند. در لایه های مختلف در ارتفاعات به هر دلیلی پاراگلایدر از پرواز خارج شود، شیرجه کند یا عقب بماند فرصت ریکاوری توسط خود پاراگلایدر و خلبان وجود دارد. اما Wind Gradient در مرحله لندینگ (Final) است که خطرناک می شود.
☆ از نظر حسی وقتی خلبان نزدیک زمین می شود در باد مثلاً 5 کیلومتر راحتتر از باد صفر کیلومتر لند می کند
اگرخلبان Final را با باد 10 کیلومتر بسته باشد یهو باد صفر شود ، در این حالت چه اتفاقی می افتد ؟ این Gust که یهو اتفاق می افتد ، باعث می شود بال پاراگلایدر به سمت جلو شیرجه کند یا عقب بماند و خلبان زمانی می تواند ریکاوری درست انجام دهد که برک ها کاملاً بالا باشد به همین دلیل است که گفته می شود در Wind Gradient خلبان باید با Trim Speed پرواز کند.
* Wind Gradient را در سایت شهران بارها خلبانان با آن روبرو شده اند، مخصوصاً زمانیکه در زمین لند باد غرب کامل شود، لند خلبانان سختتر می شود چون هوا به داخل دره می رود و دیواره ای از هوا بوجود می آید که باعث می شود خلبان با sink زیاد روبرو شود که یا در فضای خارج از لند فرود می آید یا بال شیرجه می کند که جلوی بال را هم که بخواهد بگیرد، موفق نخواهد بود در نتیجه محکم با زمین برخورد می کند ، این اتفاق بخاطر وجود Wind Gradient یعنی تدرج باد و کاهش سرعت وقتی که به سطح زمین میرسد رُخ میدهد، در این مواقع است که خلبان باید از برک ها استفاده کند اگر دچار حرکات سینوسی و پاندولی بال شد بتواند بال را کنترل کند نزدیک زمین بهتر است خلبان برکها را بالا نگه دارد و اجازه دهد وسیله سرعت بگیرد یا Trim Speed پرواز کند .
شاید برای شما سوال پیش آید که چرا Wind Gradient آموزش می بینید؟
جواب خیلی ساده است برای اینکه خلبان را از خطر دور کند.
اگر خلبان علم کافی راجع به Wind Gradient داشته باشد در نزدیک زمین سعی می کند با حداکثر سرعت وسیله پروازی یعنی Trim Speed پرواز میکند که بتواند سریعتر از روی موانع رد شود، وسیله پروازی نیز Lift بیشتری خواهد داشت در نتیجه راحتتر و بهتر می تواند ریکاوری انجام دهد ( در صورت نیاز).
☆ وسیله پرواز شما یعنی پاراگلایدر طوری طراحی و ساخته شده است که به آن Equilibrium گویند یعنی انواع بهم ریختگی ها اگر برایش رُخ دهد تمایل دارد به حالت اولیه خودش برگردد بدون دخالت خلبان، مخصوصاً بال کلاس یک، اما داستان در بال کلاس های بالاتر مثل کامپ و خلبانان ادونس فرق میکند چون خلبان در سطوح بالاتر علم مقابله با Wind Gradient و مهارت کنترل وسیله را دارد اما خلبان مبتدی این مهارت را ندارد و باید کنترل شود.
☆ بیشترین آسیب در پرواز کسی می بیند که تازه پرواز می کند و در اصطلاح خلبان مبتدی است کسی که عکس العمل درستی ندارد و مربی از طریق بیسیم او راهنمایی می کند که در مرحله Final برک ها را بالا نگه دارد، ولی بعد از گذراندن دوره های تئوری علم مواجه شدن با Wind Gradient را می آموزد .
☆ خلبانان حرفه ای تندم و آکروباسی در نزدیک زمین در مرحله Final از Slow Flight یا Flap Thailand استفاده می کنند که کنترل آن سختتر است ، خلبانان شرق آسیا، استاد Flap Thailand هستند و در جایی که Wind Gradient حداقل حداقل حداقل است تمرین می کنند.