قوانین پرواز در ترمالینگ
قوانین پرواز در ترمالینگ از جمله قوانین بسیار مهم در مسابقات مسافت که بین خلبانان حرفه ای انجام میگیرد و همچنین در روز های ترمیک خلبانان مبتدی نیز باید این قوانین را به کار بگیرن
قوانین پرواز در ترمالینگ از جمله قوانین بسیار مهم در مسابقات مسافت که بین خلبانان حرفه ای انجام میگیرد و همچنین در روز های ترمیک خلبانان مبتدی نیز باید این قوانین را به کار بگیرن
قوانین پرواز پاراگلایدر که در این سایت به آنها اشاره میکنم از جمله مواردی است که باید در ایران رعایت شود ،در سایت های محلی قوانین محلی بر قوانین بین المللی و کشوری ارجعیت دارند .احترام لازم الاجرنیست و جهت همبستگی و دوستی ضروریست
در واقع Gust (گاست ) بادی است ناگهانی با اختلاف سرعت بیش از 8 کیلومتر بر ساعت .
در صورت تمایل و حضور در کلاس های تئوری می توانید ما را در اینستاگرام persianpara@ دنبال کنید …
Wind Gradient در لغت به معنی تدرج باد است.
تعریف Wind Gradient به اختلاف سرعت و جهت باد نسبت به ارتفاع از سطح زمین گفته می شود
به خاطر اختلاف سرعت و جهت باد در لایه های مختلف هوا Wind Gradient ایجاد می شود.
Wind Gradient در لایه های مختلف وجود دارد اما معمولاً نزدیک زمین راجه بهش بحث می کنند و محاسبه انجام می شود، صرفاً به دلیل اینکه هر چقدر خلبان پاراگلایدر به سطح زمین نزدیک تر می شود بخاطر وجود موانع و اصطکلک شاهد کاهش سرعت باد خواهد بود، بهتر است باTrim Speed پرواز کند. در لایه های مختلف در ارتفاعات به هر دلیلی پاراگلایدر از پرواز خارج شود، شیرجه کند یا عقب بماند فرصت ریکاوری توسط خود پاراگلایدر و خلبان وجود دارد. اما Wind Gradient در مرحله لندینگ (Final) است که خطرناک می شود.
☆ از نظر حسی وقتی خلبان نزدیک زمین می شود در باد مثلاً 5 کیلومتر راحتتر از باد صفر کیلومتر لند می کند
اگرخلبان Final را با باد 10 کیلومتر بسته باشد یهو باد صفر شود ، در این حالت چه اتفاقی می افتد ؟ این Gust که یهو اتفاق می افتد ، باعث می شود بال پاراگلایدر به سمت جلو شیرجه کند یا عقب بماند و خلبان زمانی می تواند ریکاوری درست انجام دهد که برک ها کاملاً بالا باشد به همین دلیل است که گفته می شود در Wind Gradient خلبان باید با Trim Speed پرواز کند.
* Wind Gradient را در سایت شهران بارها خلبانان با آن روبرو شده اند، مخصوصاً زمانیکه در زمین لند باد غرب کامل شود، لند خلبانان سختتر می شود چون هوا به داخل دره می رود و دیواره ای از هوا بوجود می آید که باعث می شود خلبان با sink زیاد روبرو شود که یا در فضای خارج از لند فرود می آید یا بال شیرجه می کند که جلوی بال را هم که بخواهد بگیرد، موفق نخواهد بود در نتیجه محکم با زمین برخورد می کند ، این اتفاق بخاطر وجود Wind Gradient یعنی تدرج باد و کاهش سرعت وقتی که به سطح زمین میرسد رُخ میدهد، در این مواقع است که خلبان باید از برک ها استفاده کند اگر دچار حرکات سینوسی و پاندولی بال شد بتواند بال را کنترل کند نزدیک زمین بهتر است خلبان برکها را بالا نگه دارد و اجازه دهد وسیله سرعت بگیرد یا Trim Speed پرواز کند .
شاید برای شما سوال پیش آید که چرا Wind Gradient آموزش می بینید؟
جواب خیلی ساده است برای اینکه خلبان را از خطر دور کند.
اگر خلبان علم کافی راجع به Wind Gradient داشته باشد در نزدیک زمین سعی می کند با حداکثر سرعت وسیله پروازی یعنی Trim Speed پرواز میکند که بتواند سریعتر از روی موانع رد شود، وسیله پروازی نیز Lift بیشتری خواهد داشت در نتیجه راحتتر و بهتر می تواند ریکاوری انجام دهد ( در صورت نیاز).
☆ وسیله پرواز شما یعنی پاراگلایدر طوری طراحی و ساخته شده است که به آن Equilibrium گویند یعنی انواع بهم ریختگی ها اگر برایش رُخ دهد تمایل دارد به حالت اولیه خودش برگردد بدون دخالت خلبان، مخصوصاً بال کلاس یک، اما داستان در بال کلاس های بالاتر مثل کامپ و خلبانان ادونس فرق میکند چون خلبان در سطوح بالاتر علم مقابله با Wind Gradient و مهارت کنترل وسیله را دارد اما خلبان مبتدی این مهارت را ندارد و باید کنترل شود.
☆ بیشترین آسیب در پرواز کسی می بیند که تازه پرواز می کند و در اصطلاح خلبان مبتدی است کسی که عکس العمل درستی ندارد و مربی از طریق بیسیم او راهنمایی می کند که در مرحله Final برک ها را بالا نگه دارد، ولی بعد از گذراندن دوره های تئوری علم مواجه شدن با Wind Gradient را می آموزد .
☆ خلبانان حرفه ای تندم و آکروباسی در نزدیک زمین در مرحله Final از Slow Flight یا Flap Thailand استفاده می کنند که کنترل آن سختتر است ، خلبانان شرق آسیا، استاد Flap Thailand هستند و در جایی که Wind Gradient حداقل حداقل حداقل است تمرین می کنند.
نقشه هواشناسی برای پرواز مهم است.
مشکلی که راجع به نقشه هواشناسی وجود دارد این است که خلبان ها مستقیم سراغ سایت هواشناسی می روند، که در واقع اطلاعات صفر در اختیار خلبان ها قرار می دهد.
همانطور که قبلاً گفته شد، جو نسبت به تغییرات دمایی تقسیم می شود، لایه تروپوسفر نیز نسبت به تغییرات فشاری تقسیم بندی می شود، زمین 1000 میلی بار از سطح دریا، سطح بعدی 800، 750 ، 500 و بعدی 200 میلی بار که به لایه جت استریم می رسد، جبهه هایی که روی نقشه هواشناسی مشاهده می شود در سطح 500 میلی بار است که در نقشه به رنگ قرمز و آبی نمایش داده می شود.
☆ رنگ قرمز نشان دهنده پرفشار و رنگ آبی نشان دهنده کم فشار است.
تهران را در نظر بگیرید ارتفاع تهران از سطح دریا حدود 1400 میباشد یعنی یک شخص در تهران از ابتدای 800 میلی بار به بالا زندگی می کند، دوم باید نقشه های مربوط به 800 میلی بار و 750 میلی بار را بررسی کنید.
نقشه هواشناسی به عنوان مثال شبیه شکل مقابل می باشند.
شاید کار مهندسان توپوگرافی را دیده باشید یا اطلاعاتی داشته باشید، در کار توپوگرافی زمانی که می خواهند ارتفاعی را رسم کنند اول نقطه همه هم ارتفاع ها را پیدا می کنند و سپس با خط بهم وصل می کنند مثلاً ارتفاع از 1000 تا ارتفاع 800 به همین صورت تا به سطح زمین برسد.
در کار هواشناسی هم همین طور است اول نقاط هم فشار را پیدا می کنند تمام آن ها را هم ارتفاع می کنند بعد نقاط را روی نقشه کره زمین رسم می کنند، این خطوط را به اسم ایزوبار بهم وصل می کنند.
ساده ترین راه برای توضیح نقشه هواشناسی بود.
پاراگلایدر (paraglider) وسیله ای که می شود با آن بصورت کاملاً امن در آسمان پرواز کرد، در واقع وسیله ای است که ما با آن پرواز می کنیم.
☆موهبت بزرگی است که از بین هفت میلیارد جمعیت کره زمین شما با لبخند پرواز می کنید و با لبخند، پروازتان را به پایان می رسانید
☆ ورزشی که با پاراگلایدر انجام می شود را پاراگلایدینگ (Paragliding ) می نامند.
پاراگلایدردر لغت به معنی چتر سرنده است
Paraglider :
☆ parachute :
☆Parachute خاصیت Falling (سقوط) را دارد مثلاً اگر به ازای یک متر به سمت جلو حرکت می کند یک متر هم به سمت زمین ارتفاع از دست می دهد، که با توجه به تاریخچه ی پاراگلایدر از چترهای گرد و تخت در جنگ جهانی اول استفاده می شده اما پس از گذشت سالها به صورت امروزی و بصورت پاراگلایدر در آمده است.
☆Paraglider خاصیت Flying (پرواز) را دارد مثلاً به ازای هر ده متر که به سمت جلو حرکت می کند یک متر به سمت پایین ارتفاع کم می کند، مدل اصلاح شده وسیله پروازی که از شیب تپه به پرواز در آمد آغازگر ورزش پاراگلایدینگ است که توسط شخصی به نام گری یاربنت از ایالات متحده آمریکا انجام شد.
○از نظر شکل ظاهری:
□ اسم بال پاراگلایدر canopy ، صندلی پاراگلایدر Harness و نخ هایی که به بال پاراگلایدر متصل است Risers گویند که هر کدام دارای اجزاء و بخش های مختلف است.
بال پاراگلایدر از پارچه نایلونی مخصوص ساخته می شود
□ اسم قوس پاراگلایدر را Flattening می گویند.
قسمتی است که خلبان با لبخند رضایت بخش درون آن با تسمه هایی بسته شده است
شکل ۴
چیدمان بیشتر پاراگلایدر ها سه رایزر یا چهار رایزر است، به نام های
دسته رایزر (Riser ) تسمه های کوچکی است که از طریق حلقه اتصال (Attachment loop ) لاین ها و کاربین بهم متصل می شود، همچنین برای چک و شناسایی تک تک لاین ها به خلبان کمک می کند.
☆ اصطلاح Inflation :
هنگامی که پاراگلایدر (paraglider) در مرحله ی پُر شدن از هواست
در واقع زمانیکه پاراگلایدر می خواهد از باد پُر شود، در اصطلاح پروازی باد دادن پاراگلایدر
جهت مشاهده عکس ها و فیلم های پروازی ما را در اینستاگرام persianpara@ دنبال کنید…
در این دوره با توجه به پیشرفت و مهارت کسب شده هنرجو در دوره مقدماتی یا (Beginner)
نیاز به یادگیری دقیقتر و حرفهای تر پرواز برای پروازی امن تر و زیباتر خواهیم داشت.
در این دوره هنرجو از حالت مبتدی خارج شده است
و مربی با توجه به وقت بیشتر شروع به یاد دادن دقیقتر و رفع ایرادهای بیشتر با هنرجو خواهد کرد.
به عنوان مثال:
مربی از هنرجو خواستار بهتر و دقیقتر فرمان دادن
و نکات ظریفتر دیگری را از هنرجو خواهد خواست .
و مسئولیت بیشتری و عکس العملهای دقیقتری خواهد داشت.
در این دوره حدودا ۲۵ پرواز را هنرجو انجام خواهد داد
که در پایان این تعداد پرواز هنرجو با توجه به مسئولیت و برنامههای واگذار شده به خود،
باید به تنهایی بتواند پرواز خود را کنترل و به پایان برساند.
۱-هنرجو باید بتواند به تنهایی تیکاف امن و راحت انجام دهد. خلبان باید به تنهایی توانایی چک کردن دقیق تجهیزات پروازی خود اعم از(بال-صندلی-چتر کمکی-کارابینها و اتصالات و موارد دیگر)را داشته باشد.
۲-بعد از تیک آف و بلند شدن خلبان باید بتواند در مسیر و نحو احسنت به مسیر ارائه شده توسط مربی پرواز، خود را کنترل کند و به صورت دقیق خود را به هدف اولیه خود برساند و بعد از بتواند بصورت درست ارتفاع خود را در نقطه درست کاهش دهد و با ارتفاع مناسب و دور از موانع خود را به محل فرود برساند و یک فرود امن و راحت و زیبا را انجام دهد.
۳-خلبان باید در این دوره بتواند انواع چرخشها را بصورت درست و دقیق انجام دهد و بدون ایراد کارهای خود را به اتمام برساند.
۴-خلبان باید یکسری هنرهای پرواز دیگر را یاد بگیرد که به عنوان مثال:یک روش برای کم کردن سریعتر ارتفاع برای مواقع اضطراری که واجب است را خواهد آموخت.
۵-خلبان باید انواع تیکاف را یاد بگیرد که به طور کل دو نو تیکاف آموزش میبیند
هزینه دوره مستقل ( دوره دوم آموزش ) در سال 1401 : ۱۲ میلیون تومان است
برای دیدن ویدیو های جذاب اینجا کلیک کنید …