نوشته‌ها

بال کمکی

چتر کمکی

چتر کمکی یا  Parachute  برای مواقع اضطراری مورد استفاده خلبانان قرار می گیرد .

کمکی ، یا همان چتر نجات چتر دومی  است که در هارنس مجموعه پروازی خلبانان پاراگلایدر قرار دارد .

چتر نجات داخل Air Bag هارنس جای می گیرد .

(کمکی ) به وسیله دستگیره از هارنس بیرون است تا در مواقع اضطراری خلبان با کشیدن و رها کردن دستگیره در هوا ( کمکی) یا همان چتر دوم را فعال می کند .

دستگیره چتر نجات در سمت راست  هارنس قرار دارد .

بال کمکی

چتر نجات

 چتر کمکی دو نوع است :

  1.  کمکی گرد
  2.  کمکی مربع

( کمکی) در وزن های مختلف برای خلبانان سبک وزن  و سنگین وزن طراحی و ساخته شده است .

شعارخلبان : چتر کمکی من ، دوست من .

خلبان پاراگلایدر در دوره siv و

انجام مانور آکروباسی بر روی آب ،

کشیدن (کمکی) را شبیه سازی می کند

و در صورتی که در حین مانور خطایی انجام دهد

بی درنگ چتر نجات خود را می کشد و وارد آب می شود .

خلبانان پاراگلایدر هر 6 ماه یکبار ( کمکی) خود را در اختیار استاد خلبان مهدی کوهی می گذارند تا استاد مهدی کوهی چتر کمکی را اصطلاحاٌ ری پک  کند

ری پک کردن ( کمکی ) بسیار بسیار مهم است و نباید این امر مهم را با در اختیار نهادن ( کمکی ) نزد افراد بیسواد در این عرصه شوخی فرض کرد

خلبانان پاراگلایدر باید (کمکی ) خود را  بعد از 12 بار ری پک کردن و یا 6 سال  از تاریخ ساخت ، (کمکی) جدید به استاد خلبان مهدی کوهی سفارش دهند .

شاید در تمام سالهایی که خلبان پرواز می کند نیاز نشود از (کمکی) استفاده کند ، یا به اصطلاح کمکی بکشد اما باید همیشه چتر نجات به روز و ری پک شده همراه داشته باشد .

Parachute Landing Fall مخفف PLF است و به معنی فرود آمدن با چتر نجات  است .

مهمممم:زمانی که خلبان پاراگلایدر ( کمکی) می کشد ، اگر با پای راست فرود آید بخاطر اینکه کمک کند نیرو به صورت مستقیم به بدن شخص وارد نشود باید بلافاصله بعد از فرود با پای راست به حالت چرخش با کتف چپ و بعد یک گردش انجام  دهد و از روی زمین بلند شود .

tel:09121051004

در صورت تمایل ما را در اینستاگرام persianpara@ دنبال کنید

 

wind gradient

Wind Gradient

Wind Gradient  در لغت به معنی تدرج باد است.

تعریف Wind Gradient  به اختلاف سرعت و جهت باد نسبت به ارتفاع از سطح زمین گفته می شود

ویند گرادینت

WIND GRADIENT

به خاطر اختلاف سرعت و جهت باد در لایه های مختلف هوا Wind Gradient ایجاد می شود.
Wind Gradient در لایه های مختلف وجود دارد اما معمولاً نزدیک زمین راجه بهش بحث می کنند و محاسبه انجام می شود، صرفاً به دلیل اینکه هر چقدر خلبان پاراگلایدر به سطح زمین نزدیک تر می شود بخاطر وجود موانع و اصطکلک شاهد کاهش سرعت باد خواهد بود، بهتر است باTrim Speed پرواز کند. در لایه های مختلف در ارتفاعات به هر دلیلی پاراگلایدر از پرواز خارج شود، شیرجه کند یا عقب بماند فرصت ریکاوری توسط خود پاراگلایدر و خلبان وجود دارد. اما Wind Gradient در مرحله لندینگ (Final) است که خطرناک می شود.
☆ از نظر حسی وقتی خلبان نزدیک زمین می شود در باد مثلاً 5 کیلومتر راحتتر از باد صفر کیلومتر لند می کند
اگرخلبان Final را با باد 10 کیلومتر بسته باشد یهو باد صفر شود ، در این حالت چه اتفاقی می افتد ؟ این Gust که یهو اتفاق می افتد ، باعث می شود بال پاراگلایدر به سمت جلو شیرجه کند یا عقب بماند و خلبان زمانی می تواند ریکاوری درست انجام دهد که برک ها کاملاً بالا باشد به همین دلیل است که گفته می شود در Wind Gradient خلبان باید با Trim Speed پرواز کند.
Wind Gradient  را در سایت شهران بارها خلبانان با آن روبرو شده اند، مخصوصاً زمانیکه در زمین لند باد غرب کامل شود، لند خلبانان سختتر می شود چون هوا به داخل دره می رود و دیواره ای از هوا بوجود می آید که باعث می شود خلبان با sink زیاد روبرو شود که یا در فضای خارج از لند فرود می آید یا بال شیرجه می کند که جلوی بال را هم که بخواهد بگیرد، موفق نخواهد بود در نتیجه محکم با زمین برخورد می کند ، این اتفاق بخاطر وجود Wind Gradient یعنی تدرج باد و کاهش سرعت وقتی که به سطح زمین میرسد رُخ میدهد، در این مواقع است که خلبان باید از برک ها استفاده کند اگر دچار حرکات سینوسی و پاندولی بال شد بتواند بال را کنترل کند نزدیک زمین بهتر است خلبان برکها را بالا نگه دارد و اجازه دهد وسیله سرعت بگیرد یا Trim Speed پرواز کند .
شاید برای شما سوال پیش آید که چرا Wind Gradient آموزش می بینید؟
جواب خیلی ساده است برای اینکه خلبان را از خطر دور کند.
اگر خلبان علم کافی راجع به Wind Gradient داشته باشد در نزدیک زمین سعی می کند با حداکثر سرعت وسیله پروازی یعنی Trim Speed پرواز میکند که بتواند سریعتر از روی موانع رد شود، وسیله پروازی نیز Lift بیشتری خواهد داشت در نتیجه راحتتر و بهتر می تواند ریکاوری انجام دهد ( در صورت نیاز).
☆ وسیله پرواز شما یعنی پاراگلایدر طوری طراحی و ساخته شده است که به آن Equilibrium گویند یعنی انواع بهم ریختگی ها اگر برایش رُخ دهد تمایل دارد به حالت اولیه خودش برگردد بدون دخالت خلبان، مخصوصاً بال کلاس یک، اما داستان در بال کلاس های بالاتر مثل کامپ و خلبانان ادونس فرق میکند چون خلبان در سطوح بالاتر علم مقابله با Wind Gradient و مهارت کنترل وسیله را دارد اما خلبان مبتدی این مهارت را ندارد و باید کنترل شود.


بیشترین آسیب در پرواز کسی می بیند که تازه پرواز می کند و در اصطلاح خلبان مبتدی است کسی که عکس العمل درستی ندارد و مربی از طریق بیسیم او راهنمایی می کند که در مرحله Final برک ها را بالا نگه دارد، ولی بعد از گذراندن دوره های تئوری علم مواجه شدن با Wind Gradient را می آموزد .
☆ خلبانان حرفه ای تندم و آکروباسی در نزدیک زمین در مرحله Final از Slow Flight یا Flap Thailand استفاده می کنند که کنترل آن سختتر است ، خلبانان شرق آسیا، استاد Flap Thailand هستند و در جایی که Wind Gradient حداقل حداقل حداقل است تمرین می کنند.