نوشته‌ها

اولین گام ( تمرینات زمینی )

اولین گام ( تمرینات زمینی )

 

 

دوره ابتدایی  پاراگلایدر  به نام دوره مقدماتی یا دوره بیگینر (Beginner ) معروف است .

اولین گام  در  آموزش پاراگلایدر  تمرینات زمینی است و همانطور که مشخص است معمولاٌ هنرجو هیچگونه آشنایی

یا تجربه‌ای در مورد پرواز یا تجهیزات پروازی ندارد .

تمرین چتر کشی

اولین گام (تمرینات زمینی )

در واقع شخص برای اولین بار اقدام به آشنایی و یادگیری این رشته ورزشی و هنر پرواز کرده است.

روز اول که هنرجو  برای تمرین زمینی با توجه به شرایط هوا در محل تمرین قرار میگیرد

استاد خلبان مهدی کوهی شروع می کنند به توضیحات اولیه در مورد هواشناسی و جهت باد و تجهیزات  پاراگلایدر

استاد خلبان مهدی کوهی بال پاراگلایدر را برای هنرجو باز می کند

سپس کل بال پاراگلایدر را جزء به جزء همراه با کارایی که دارد برای هنرجو توضیح می دهند

بعد از تشریح بال نوبت به صندلی خلبان می شود که در اصطلاح پروازی به آن هارنس  گفته می شود.

و هنرجو مراحل گوناگون، اما ساده و تکنیک‌های ابتدایی را فرا خواهد گرفت،

سعی شده در توضیحات کمترین استفاده از لغات و یا اصطلاحات تخصصی این رشته ورزشی شود

تا مخاطب به راحتی مراحل را درک کند.

 

استاد خلبان مهدی کوهی کل مراحل تیکاف و لندینگ و مسیر دادن را برای هنرجو شبیه سازی می کنند

سپس پس از چندین بار تمرین شبیه سازی با هنرجو

خود استاد خلبان مهدی کوهی شخصاً اقدام  به تمرین تیکاف و لند جلوی چشم هنرجو می کنند

تا هنرجو با دیدن فرمان دادن پاراگلایدر توسط استاد خلبان کوهی و انجام مراحل تمرین از نظر ذهنی آمادگی بهتری را بدست آورد .

 

پس اولین گام ( تمرینات زمینی ) مرحله‌ی آشنایی هنرجو با نحوه‌ی درست باز کردن و درست چک کردن چتر است

سپس نحوه‌ی درست متصل کردن چتر به صندلی

نحوه درست پوشیدن صندلی

نحوه گرفتن حالت درست برای تیک‌آف

و به پرواز درآوردن چتر بر روی زمین

و کنترل چتر روی زمین

و هدایت دقیق چتر به سمت نقطه‌ی مورد نظر مربی

همچنین خارج کردن چتر از حالت پرواز و جمع کردن درست چتر و انتقال آن به محل مناسب، تیک آف یا محل پک کردن چتر.

و در انتها پک کردن چتر به هنرجو آموزش داده میشود .

هنرجو می بایست پس از پایان تمرین تجهیزاتی را که جهت تمرین در اختیار داشته را به کمک مربیان باشگاه تحویل دهد.

چتر کشی پاراگلایدر

اولین گام (تمرینات زمینی )

به طور معمول این جلسات که به چترکشی بر روی زمین معروفند حداکثر هفت جلسه طول می کشد.

که تاکید ما در این مرحله برگزاری جلسات پشت سر هم و بدون وقفه است .

 

پس از اتمام  جلسات تمرین در اولین گام ( تمرینات زمینی)  در دوره ابتدایی پاراگلایدر در صورتیکه تمرینات هنرجو از طرف شخص استاد خلبان مهدی کوهی مورد تایید قرار نگیرد تعداد جلسات افزایش پیدا میکند تا هنرجو آماده ورود به دومین گام  از آموزش دوره ابتدایی پاراگلایدر که پرواز از ( تپه کوتاه ) است وارد شود

**در تمام طول دوره آموزش هنرجو تحت پوشش بیمه مسئولیت مدنی مربی خواهد بود.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت نام دوره ابتدایی آموزش پاراگلایدر 

که باید در جلسه اول ارائه شود

  1. کپی از شناسنامه
  2. کپی از کارت ملی
  3. سه قطعه عکس رسمی
  4. رضایت نامه محضری اولیا ( در صورت نرسیدن به سن قانونی )
  5. پرداخت هزینه دوره اول آموزش پاراگلایدر

 

هزینه آموزش پاراگلایدر 

هزینه آموزش پاراگلایدر در دوره های مختلف متفاوت است

اما هزینه  آموزش در دوره اول آموزش پاراگلایدر  در سال (1401) مبلغ  10 میلیون تومان است .

در دوره اول آموزش پاراگلایدر تجهیزات کامل پرواز اعم از چتر و هارنس وکلاه و بیسیم

چه برای تمرین چه برای پرواز در اختیار هنرجویان قرار می گیرد.

و نیازی نیست در دوره مقدماتی (Beginner ) تجهیزات کامل را به استاد کوهی سفارش دهند .

گویی اینکه در بسیاری موارد خلبانان آینده ار ابتدا با خرید تجهیزات کامل پروازی از استاد کوهی شروع به آموزش می کنند

که در اینصورت نیز بلامانع است و بسیار در رشد و پیشرفت خلبان تاثیرگزار است .

اولین گام ( تمرینات زمینی )

نکته مهم ** تهیه و خرید تجهیزات بدون مشورت و هماهنگی با استاد خلبان مهدی کوهی اصلا توصیه نمی شود

متاسفانه در سالهای اخیر شاهد کلاهبرداری های متفاوت در خرید و فروش تجهیرات توسط افراد سودجو هستیم

تجهیزات قاچاق که بعضاٌ شخص با خرید آنها دوچار مشکل می شود و گاهی با خرید تجهیزات به ظاهر نو که متاسفانه اصلا برای پرواز مناسب نیست دچار سوانح متفاوت می شود و موارد دیگر ….

پس لطفا هوشیار باشید تا همیشه  از پرواز کردن در کنار ما لذت ببرید

 

جهت مشاهده عکسها و فیلم های بیشتر اینجا کلیک کنید..

 

شماره تماس جهت هماهنگی و ثبت نام

tel:09121051004

 

glide ratio

(Glide  Ratio(G.R

Glide  Ratio به معنی نرخ سرش است.

نسبت مسافت افقی طی شده به ارتفاع از دست داده شده را Glide Ratio  گویند.

خلبان پاراگلایدر معمولاً از ارتفاعی تیکاف می کند

و مسافتی را طی می کند و در نهایت جایی لند می کند،

پس مسافتی را که در آن ارتفاع طی می کند Glide Ratio  بدست می آید.

اگر مسافت را x و ارتفاع را h در نظر بگیرید.

Glide Ratio =  x / h

Glide Ratio    در پاراگلایدر معمولاً بین 7 تا 11متغییر است.

Glide Ratio دو نوع است ؟

  • Air Glide Ratio
  • Ground Glide Ratio

Air  Glide Ratio نسبت مسافت افقی طی شده به ارتفاع از دست داده شده نسبت به هوای اطراف که مقدار ثابتی است

و برای هر بال پاراگلایدر جداگانه تعریف شده است،

چون نسبت به بسته هوایی است Air Glide Ratio  را Air fines  نیز می نامند. Air Glide Ratio با  تغییرات جریان هوا ( sink ، Lift ، جهت باد و سرعت باد )تغییر نمی کند .

Ground Glide Ratio  نسبت مسافت افقی طی شده به ارتفاع از دست داده شده نسبت به شاخص ثابت زمینی گفته می شود. Ground Glide Ratio با  تغییرات جریان هوا ( sink ، Lift ، جهت باد و سرعت باد )تغییر می کند  خلبان با تغییر سرعت می تواند روی Glide Ratio  تاثیر بگذارد به عنوان مثال خلبان وقتی تیکاف می کند برای طی مسافت بیشتر با سرعت بیشتر حرکت نمی کند بلکه با Best Glide Ratio  پرواز می کند.

Ground Glide Ratio  به        sol fines      نیز معروف است.

Sink Rate  :

به معنی نرخ نزول یا افت ارتفاع است.

به میزان ارتفاع از دست داده شده در واحد زمان را Sink Rate گویند، واحد Sink Rate  = m / S  می باشد و در پاراگلایدر های امروزی حدوداً Sink Rate = 1.1 m/S  است یعنی  در یک ثانیه  1.1 متر ارتفاع از دست میدهید.

همانطور که متوجه شدید اگر سرعت وسیله پروازی خود را کم و یا زیاد کنید روی Ground Glide Ratio  تاثیر می گذارد، یعنی اگر اعمال فشار بر روی فرامین بیشتر شود در اصطلاح فشارها را بگیرید سرعت وسیله را کم کرده اید ، اگر از    Accelerator  استفاده کنید در  اصطلاح  Speed bar بکشید  سرعت پاراگلایدر را زیاد می کنید. پس انتخاب  (Target)  هدف شما در پرواز مهم است که

  • آیا قرار است مسافت بیشتری طی شود ؟
  • آیا قرار است زمان بیشتری پرواز کنید ؟

اگر قرار باشد مسافت بیشتری طی کنید باید با Best Glide Ratio   پرواز کنید و اگر قرار باشد زمان بیشتری پرواز کنید باید با Min Sink Rate  پرواز کنید.

☆ 1mile / hour = 1.60934 kilometer/ hour

تاثیر سرعت و جهت باد بر Ground Glide Ratio :

 

زمانی که هیچ برکی اعمال نشود در واقع برک ها بالا باشد، پرواز در حالت Trim Speed

جهت ثبت نام پاراگلایدر tel:09121051004

جهت مشاهده فیلم ها و عکس های پروازی ما را در اینستاگرام persianpara دنبال کنید

 

 

سایت امام زاده هاشم

توربالانس (Turbulence )

توربالانس (Turbulence  ) به معنای اغتشاش و تلاطم یا همان چاله هوایی است.

در اصطلاح پروازی به تبدیل جریانات خطی ( Liner   ) هوا به جریانات غیر خطی (Un liner )هوا اطلاق می گردد.

انواع (توربالانس Turbulence )  :

  • Mechanical Turbulence
  • Shear Turbulence
  • Thermal Turbulence
  • Wake Turbulence

Mechanical Turbulence  :

در اثر عبور سیال، از روی موانع ثابت رُخ می دهد.

نمونه بارز Mechanical Turbulence می توان به Rotor  اشاره کرد.

Rotor

Rotor و توربالانس

Shear Turbulence :

عبور و گذشت جریان هوا از روی یک سیال ساکن و یا کم سرعت تر را Shear Turbulence  گویند، که یک حرکت افقی است در واقع مرز مشترک بین هوای گرم و هوای سرد است.

یا به عبارت دیگر اغتشاشات بین دولایه هوا که از نظر سرعت یا جهت تفاوت داشته باشد.

برای اینکه بیشتر متوجه Shear Turbulence  شوید سایت امام زاده هاشم را برای تان با توجه به شکل مثال می زنیم.

در طول شب وقتی هوا یک رنگ ‌می شود منطقه سرد می شود و تشعشعات شبانه هوای سرد را در دشت مشاء متمرکز می کند در نتیجه تشعشعات شبانه باعث می شود هوای سرد ته نشین شود و هوا ساکنی باقی بماند.این ذهنیت برای خلبانان قدیم که در سایت امام زاده هاشم پرواز می کردند بوده است که صبح زود برای پرواز در سایت حضور داشته باشند تا بخاطر کوهستانی بودن منطقه به هوای خشن و توربالانس های زیاد برخورد نکنند.

وقتی که خورشید می تابد محیط اطراف خودش را گرم می کند در ابتدا به دره نمی تواند بتابد چون خورشید از شرق طلوع می کند هوای اطراف و قسمت غرب را شروع به گرم کردن می کند، کم کم که خورشید اوج می گیرد و بالا می رود هوای گرم شروع به حرکت می کند وقتی خلبان باد روبرو را احساس می کند تیکاف می کند و چون هوای دشت مشاء همچنان سرد و ساکن است وقتی که خلبان در مرز مشترک هوای گرم و هوای سرد قرار می گیرد (در رو یک جریان متحرک وجود دارد و در زیر یک هوای ساکن) وقتی از این مرز به مرز زیرین وارد می شود با تکان هایی مواجه می شود سپس وارد جریان زیرین و جریان ساکن هوای سرد می شود.

در واقع مرز مشترک بین هوای گرم و هوای سرد توربالانس هایی بوجود می آید که Shear Turbulence  معروف است. Shear Turbulence   زمانی که خورشید کاملاً بالا آمده باشد یعنی دقیقاً نزدیک به ظهر زمانی که آفتاب به دره می تابد و کل هوای دشت مشاء را گرم می کند از بین می رود در نتیجه Shear Turbulence در ساعت 7صبح کاملاً مشهود است ولی از ظهر به بعد Thermal Turbulence بوجود می آید .

Thermal Turbulence :

در مرز مشترک Up Draft  و Down Draft  یک جریانات  پیچشی  (Eddy)   بوجود  می آید که این Eddyها نشان دهنده ی Thermal Turbulence  است که هنگام ورود به Thermal  یا خروج از Thermal بال پاراگلایدر شما تکان هایی انجام می دهد که لازم است خلبان بنا به شرایط باد، بالا و یا  یاپین بردن Break  ها این حرکات را کنترل کند.

ترمال Thermal

Thermal و TURBULENCE

 

تفاوت Shear Turbulence  و Thermal Turbulence  در چیست؟

Shear Turbulence  و Thermal Turbulence در واقع یکی هستند تا قبل از ظهر Shear Turbulence  و بعد از ظهر Thermal Turbulence بوجود می آید.

ولی Shear Turbulence  یک حرکت افقی است اما Thermal Turbulence  یک حرکت عمودی ایست.

Wake Turbulence  :

Wake Turbulence  معروف به توربالانس حرکتی است که به عبور و گذشت یک جسم جامد و متحرک از درون هوا گفته می شود، نمونه بارز Wake Turbulence  می توان به Vortex اشاره کرد.

ورتکس بال هواپیما

vortex Aircraft

جریان هوا بر روی ایرفویل بوسیله ی چسبندگی بین مولکولی می چسبد وقتی که جریان هوا از روی سطوح ایرفویل در حال رد شدن است، چسبندگی  مولکولی رفته رفته کم می شود چون جریان هوا در حال جدا شدن از ایرفویل است. زمانی که روی سطح ایرفویل شیب زیاد می شود چسبندگی مولکولی به حداقل خودش می رسد، پس در نتیجه در نقطه ای به نام نقطه جدایی (Separation point  ) جریان هوا از روی سطح ایرفویل کَندِ می شود.

پیش تر در قانون برنولی اشاره شد به این قضیه که جریان هوا در سطح زیر ایرفویل پر فشار و درسطح روی ایرفویل  کم فشار است، این کم فشاری تا نقطه جدایی  (Separation point ) وجود دارد، بعد از نقطه جدایی خلاء وجود دارد حال بدلیل خلاء و حرکت جریان هوا از قسمت پرفشار به سمت خلاء، که جای خالی را پر کند پس جریان فشاری که از قسمت پرفشار به سمت کم فشار حرکت میکند  جریان برعکس (Reverse flow ) می شود که به این جریان برعکس Vortex  گویند.

☆  در wing tip  ها Vortex  وجود دارد، حرکت Vortex  در wing tip  ها حالت سینوسی دارد که می تواند به سمت بالا و پایین بیاید و به سمت داخل و پایین حرکت کند به طوری که وقتی خلبان مانور اسپیرال در جریان هوای Calm (جریان هوای Calm یعنی باد بین 0 km  تاkm 5 است که هوای مناسب پرواز می باشد)ممکن است هنگام خروج از اسپیرال در Vortex  بال خودش قرار بگیرد که در این حالت یک گوشه ی بال خلبان ممکن است جمع شدگی رًخ دهد، در نتیجه در عین مانور این امکان وجود دارد که در Vortex  خود قرار بگیرید علاوه بر این حتی ممکن است در Vortex بال دیگران نیز قرار بگیرید چطور؟ هنگامی که پشت بال پاراگلایدر دیگری حرکت می کنید اگر در فضای پایین تر آن حرکت کنید با توجه به اینکه گفته شد حرکت Vortex  به سمت داخل و پایین wing tip هاست امکان اینکه در Vortex  بال پاراگلایدر روبرو قرار بگیرید وجود دارد حال اگر این بال پاراگلایدر روبروی شما بال تندم باشد قطعاً Vortex ایجاد شده بزرگتر خواهد بود.در نتیجه نهایی Vortex  در زمان و مکان خاص اتفاق می افتد.