نوشته‌ها

wind chill

Wind Chill

Wind Chill  به معنی سرمای باد است.

Wind Chill  دمای نسبی که روی بدن حس می شود.

در واقع Wind Chill دما یا کاهش دما بر اثر وزش باد نیز تعریف می شود.

Wind Chill  را با یک مثال ساده توضیح می دهیم گاهاً برای شما اتفاق افتاده است که با دست مرطوب یک تکه یخ یا چیزی از یخچال فریزر بردارید که دست یا انگشت شما به آن چسبیده باشد، آیا می دانید چرا این اتفاق می افتد ؟

بدن انسان از سیستمی برخوردار است برای خنک کردن و متعادل نگه داشتن اندام ها که به  سیستم هیدروکویلیی معروف است، بدن انسان مدام در حال تعریق است شاید این تعریق ملموس نباشد اما مثلاً بعد از چند روز لباس بوی بد می گیرد که نشان دهنده ی تعریق بدن است که روی سطح پوست بوجود می آید،  قسمت هایی از بدن که پوشیده نیست و جریان باد به آن برخورد می کند بیشتر تعریق صورت می گیرد، یعنی رطوبت سحطی راحتتر تبخیر می شود تا جایی که قطرات است.

زمانیکه بادی  می وزد شما Wind Chill را حس می کنید مخصوصاً در تابستان که بدن شما گرم است اگر بادی بوزد  عرق می کنید و احساس خنکی بیشتری می کنید.

حال Wind Chill  بیشتر  در فصل  زمستان نمود می کند زمانیکه باد بوزد بخاطر تبخیر سریع سطحی (حتی در سرمای زمستان ) باعث می شود که شخص روی سطح پوست خود سرمای بیشتری نسبت به دمای محیط حس می کند، به این پدیده Wind Chill  گفته می شود.

عاملی که  Wind Chill را متمایز می کند و سبب خطرناک شدن Wind Chill  می شود این است که وقتی بادی که به شما برخورد میکند صفر باشد، 5 درجه سرما 5 درجه حس می شود، وقتی که باد با 10 کیلومتر به شما برخورد کند، 5 درجه سرمای هوا 15 درجه حس می شود، یا زمانی که 20 کیلومتر باد در حال وزیدن باشد، سرمایی که شما حس می کنید در سرمای 5 درجه،ممکن است تصاعدی  40 درجه باشد.

همه این اعداد در جدول Wind Chill  مشخص است، که با افزایش سرعت باد، شخص  تصاعدی منفی آن را در سرما حس می کند، اینجاست که برای پاراگلایدر خطرناک است، خصوصاً خلبانان مسافت باید کاملاً Wind Chill  را بشناسند.

جدول Wind Chill به خلبان نشان می دهد که اگر مثلاً دما صفر شد ؛

  • سرعت پاراگلایدر هم صفر باشد، خلبان صفر درجه سرما حس می کند.
  • سرعت پاراگلایدر 5 کیلومتر باشد، خلبان 5- درجه سرما حس می کند.
  • سرعت پاراگلایدر 10 کیلومتر باشد، خلبان 15- درجه سرما حس می کند.
  • و اگر سرعت پاراگلایدر به 20 کیلومتر برسد، خلبان 35-درجه سرما احساس می کند.

Wind Chill به چه قسمت هایی از بدن آسیب جدی میزساند ؟

Wind Chill به انگشت ها، دست، صورت، گوش، بینی ، قسمت هایی از بدن که در معرض باد  قرار دارد و ممکن است  دچار یخ زدگی شود آشیب جدی میزند.

زیرا یخ زدگی آرام آرام بوجود می آید بدون اینکه شخص حس کند، شخص اول احساس درد می کند و با خود می گوید تحمل میکنم! کم کم به جایی میرسد که دیگر حس نمی کند.

خلبان های پاراگلایدر برای بهره بردن بیشتر از لذت پرواز، تمایل به بیشتر در آسمان ماندن دارند، پس وقتی سرما و سوزش و درد را حس می کنند با خود می گویند ده دقیقه دیگر تحمل میکنم! غافل از اینکه در همان ده دقیقه آن  بافتی که باید به آن خون می رسیده میمیرد و از بین میرود.

در کشور کانادا برای پدیده Wind Chill اهمیت زیادی قائل هستند چون معمولاً دمای هوا 10- یا 15- است  و در روزهایی که دمای هوا حدود  10-  یا  15- یا بالاتر باشد و سرعت باد نیز بیشتر از  5 یا 10 کیلومتر باشد مدارس را تعطیل اعلام می کنند تا کودکان در حین رفتن به مدرسه دچار یخ زدگی نشوند، زیرا اگر دچار یخ زدگی شوند متوجه نمی شوند تا به مدرسه برسد ممکن است بافت های نوک بینی و بلاله گوش خود را ازدست بدهند که قابل ترمیم نیز نمی باشد.

☆ در پرواز پاراگلایدر، خلبان هایی که به ارتفاع 6000 متر یا 7000 متر می رسند پدیده Wind Chill برایشان اتفاق می افتد  خصوصاً در سرعت های مختلف.

در نتیجه Wind Chill   به پدیده ای گفته می شود ؛ انسان  دائماً در سطح پوست ش تبخیر سطحی رُخ میدهد و این تبخیر سطحی در اثر وزش باد باعث می شود تبخیر افزایش پیدا کند، حال اگر این کار با  باد سرد و زیر صفر توام شود پدیده Wind Chill بوجود می آید که شخص  بیشتر از آن چیزی که دمای محیط است را حس می کند. با افزایش باد قاعدتاً دمای کمتری را هم حس می کند.

خلبان هواپیمایی

خلبان (pilot)

خلبان کسی است که در لحظه ی خلبانی به پرواز فکر می کند.
تفاوت خلبان و راننده در چیست؟
همه ی ما رانندگی می کنیم ولی تنها کاری که انجام نمی دهیم رانندگی است!
اما تنها کاری که در رانندگی انجام می دهیم فکر کردن است،فکر کردن به گذشته و فکر کردن به آینده ،پس نتیجه اش این است که در رانندگی کار دیگه ای انجام می دهیم.
مسله ای که در صنعت هوانوردی مهم است نظم است ؛
نظم و انظباط ،دقت به همراه می آورد
دقت زیاد شود دانش و آگاهی بدنبالش می آید
دانش و آگاهی زیاد شود،مهارت کسب می شود
و وقتی مهارت زیاد شود، تبدیل به تخصص می شود.
همه ی خلبان ها متخصص هستند.
خلبان کسی است که تشخیص می دهد انجام مانور با بال های مختلف و لولهای مختلف فرمان پذیری خاص خودش را دارد.پس خلبان باید وسیله ی پروازی خودش را کاملاً بشناسد در واقع باید شناسنامه ی وسایل پروازی خود را که از استاد کوهی دریافت کرده است را بداند.

یک خلبان باید fly carefully را رعایت کند، اگر کسی بخواهد مواظب باشد پس به کاری که می خواهد انجام دهد فکر می کند و چون فکر می کند که چطور آن کار را نجام دهد جایی برای خطا کردن وجود ندارد در نتیجه خلبان fly carefully می کند در نتیجه خلبان هر کاری که می خواهد انجام دهد باید برای انجام صحیح آن کار فکر کند.
خلبان برای انجام هر کاری اول فکر می کند و بعد طبق یک پروسه منظم کارها را انجام می دهد.
یک خلبان در پاراگلایدر مرحله به مرحله پیش می رود و دانش پروازی و مهارت و تخصص در آن سطح را کسب می کند حتی کلاس بال خلبان پاراگلایدر با ورود به دوره های بالاتر می تواند تغییر کند (بال آکروباسی ،بال تندم،بال مسافت)
خلبان در دوره ی مبتدی پاراگلایدر نیاز به دانش اولیه دارد که این مطالب و دانش اولیه را با حضور در کلاس دوره ی مبتدی کسب می کند.
قرار نیست خلبان دوره ی مبتدی از روز اول که شروع به تمرین می کند در مورد انجام مانورهای آکروباسی دانش کسب کند این موضوع باعث دوگانگی در افکار خلبان می شود چون همانطور که گفته شد یک خلبان در لحظه فکر می کند و عمل می کند،خلبان نه به گذشته نه به آینده فکر نمی کند
پس از اینکه خلبان در هر لحظه از پروسه آموزش اطلاعات و دانش آن مرحله را کسب کرد شروع به کسب مهارت به سبب دانش در همان سطح می کند.مثلاً خلبان دوره ی مبتدی نیاز به دانش ابتدایی و خیلی کم از هواشناسی و آیرودینامیک دارد و مهارت کنترل کردن وسیله پروازی روی زمین.
در واقع از خلبان مبتدی توقع این نیست که بهترین تیکاف و بهترین لند را انجام دهد .همین خلبان با ورود به دوره ی مستقل کمی بیشتر علم و دانش پروازی کسب می کند با تمرین بیشتر تیکاف و لند بهتری ارائه می دهد مهارت لازم در کنترل پاراگلایدر خود را بدست می آورد.
خلبان در دوره ی متوسطه با قابلیت ها و ویژگی های پاراگلایدر خود بیشتر آشنا می شود چون وارد دوره های آکروباسی شده و انواع مانورها را پاراگلایدر خود انجام می دهد.
خلبان علاوه بر کسب دانش ، افزایش مهارت و تبدیل آن مهارت به تخصص خود و دارای وسایل پروازیه به روز دنیا و شناخت کامل وسیله ی پروازی خود باید دارای پرستیژ خلبانی نیز باشد.
یک خلبان باید آراسته باشد باید مودب باشد و با ادب صحبت کند و باید رفتار و منش درستی داشته باشد.