نوشته‌ها

Side Effect /HALT/Syndrome /Critical  Time

Side Effect /HALT/Syndrome /Critical  Time

 

Side Effect   ( ساید اکت )  به معنی تاثیرات جانبی  است .

تعریف Side Effect   :

هر عاملی که باعث شود فکر شخص از کاری که می خواهد انجام دهد خارج شود و یا کاری خارج از توانایی خود انجام دهد را Side Effect   گویند .

عوامل ایجاد Side Effect   :

  1. حضور تماشاگران
  2. دوربین فیلمبرداری
  3. بیماری
  4. استفاده از مشروبات الکی
  5. استعمال مواد مخدر
  6. Im Safe نبودن خلبان
  7. هر انچه که بخشی از ذهن خلبان را از پرواز خارج کند .

HALT (هالت ) به معنی ایست

Side Effect /HALT/Syndrome /Critical  Time

Side Effect /HALT/Syndrome /Critical  Time

  1. H مخفف Height به معنی ارتفاع است ، بررسی و تشخیص ارتفاع از سمت خلبان است
  2. A مخفف Aircraft به معنی مجموعه پروازی ، بررسی چتر کمکی و وسیله پروازی توسط خلبان
  3. L مخفف  Location به معنی موقعیت است ، تشخیص موقعیت محل لند توسط خلبان
  4. T مخفف Traffic  به معنی ترافیک است ، خلبان چک کند در محل ترافیک پاراگلایدر های دیگر نباشد

 

 از دیگر مطالب مهم در  Side Effect /HALT/Syndrome /Critical  Time

 

Syndrome  (سندروم )

 

هر نوع عارضه ژنیتکی است که از لحاظ بیماری به مریض ها نسبت  می دهند .

در پرواز پاراگلایدر متاسفانه به وضوح هنرجویان در دو مقطع اینترمدیت و ادونس دچار سندروم می شوند .

که گاهاً با گیر کردن در این سندروم ها به خود و دیگر هم پروازی های خود آسیب جدی میزنند .

  1. Intermediate Syndrome (اینترمدیت سندروم )
  2. Advance Syndrome (سندروم ادونس )

Intermediate Syndrome و         Advance   Syndrome در واقع  خلبان دچار یک وهم و در اصطلاح پروازی over confidence  (اعتماد به نفس ) می شود که هیچ کس به غیر از خود شخص نمیتواند به او کمک کند .

اهمیت این موضوع به حدی است که در نهایت  باعث سوانح پروازی می شود ، استاد خلبان مهدی کوهی با توجه به روانشناسی که روی شاگرد انجام می دهند به محض تشخیص مراحل ابتدایی ورود شاگرد به سندورم های خطرناک، شخص خاطی را از باشگاه اخراج میکند تا بقیه تیم مسموم نشود .

Critical  Time  (کریتیکال تایم )

لحظه ایست  بحرانی ، که نه پرنده ای و نه دونده ای

در لحظه            Critical  Time استال رخ می دهد .

وقتی بال بالای سر خلبان قرار می گیرد لزوماً بال هنوز پرنده شده است که بخواهد وزن خلبان را تحمل کند و به Min Air Speed  رسیده باشد .

پس نسبت به سرعت و جهت باد ، پاراگلایدر را در جایی مناسب پهن کنید .

 

Side Effect /HALT/Syndrome /Critical  Time

 

جهت مشاهده عکسها و فیلم های جذاب پروازی اینجا کلیک کنید…

 

 

tel:09121051004

توده هوا Air mass

توده هوا (Air Mass )

توده هوا  یا همان Air Mass  در واقع با این صورت تعریف می شود

حجم بسیار بزرگی از هوا که دارای خصوصیات فیزیک یکسانی باشد از جمله  فشار ، رطوبت و دما  را توده هوا گویند

وسعت آن  می تواند تا  1000 کیلومتر باشد .

توده هوا Air mass

توده هوا

مناطق سازنده توده های هوایی را  Source Region  گویند .

  • Source Region هایی که در قطب هستند را Polar  می نامند .

(Source Region ( Polar   :

  1. Maritime ( مرطوب )
  2. Continental (خشک )
  • Source Region هایی که در استوا هستند را Tropical  می نامند .

(Source Region ( Tropical  :

  1. Maritime ( مرطوب )
  2. Continental (خشک )
  • حرکت توده هوا همیشه از سمت پرفشار به سمت کم فشار است .

خواص توده هوا

کسب خصوصیات زمین زیر خود ( جایی که تشکیل شده قطبی باشد یا استوایی )

خصوصیاتی مانند دما (سرما ) ، رطوبت ، فشار زیاد (دانسیته )

نکته مهم : دو توده هوا در ست مثل آب و روغن است یعنی به هیچ عنوان با هم ترکیب نمی شوند مگر اینکه شرایط  خاص اتفاق بیوفتد  .

نیروی کوریولیس :

نیروی کوریولیس باعث انحراف توده هوا و آب ها می شود و در سرعتشان تاثیری ندارد .

کریولیس

نیروی کوریولیس

نیروی کوریولیس نیرویی است استنتاجی ، که باعث راستگردی توده هوا در  نیمکره شمالی و چپگردی توده هوا در نیمکره جنوبی می گردد.

یعنی  حرکت توده هوا در نیمکره شمالی از غرب به سمت  شرق است

حرکت توده هوا  در نیمکره جنوبی از شرق به سمت غرب  است

و در  استوا حرکت توده هوا برابر سرعت خطی زمین است .

نکته : تاثیر نیروی کوریولیس در استوا صفر است و در قطب به حداکثر می رسد .

عوامل تاثیر گزار بر نیروی کوریولیس :

  • جاذبه زمین
  • حرکت وضعی زمین
  • حرکت انتقالی

نیروی کریولیس باعث می شود خروجی آب  داخل  سینک  در نیمکره شمالی راستگرد  ، در استوا بدون چرخش و در نیمکره جنوبی چپگرد باشد .

  • در نهایت فصل مشترک دو توده هوایی که به نام توده پشتی نامگذاری میشود را جبهه هوا گویند .

  • Dew point  یا همان  نقطه شبنم  در واقع  دمایی است که توده هوا در آن با رطوبتش به حد اشباع می رسد.

tel:09121051004

در صورت تمایل می توانید ما را در اینستاگرام persianpara@ دنبال کنید…

 

 

adverz yaw

Adverse Yaw  (ادورز یو)

Adverse Yaw (ادورز یو)

به معنی تاخیر در گردش است .

 

adverz yaw

تاخیر در گردش

بال پاراگلایدر کلاس یک ، بیشترین  Adverse Yaw را دارد.

به همین نسبت کلاس بال پاراگلایدرکه بالاتر می رود Adverse Yaw کمتر می شود .

Adverse Yaw یا همان تاخیر در گردش بیشتر زمانی اتفاق می افتد

که قرار است خلبان از یک سمت چرخش داشته باشد .

هنگامی که خلبان پاراگلایدر شروع به گردش مثلاً از سمت راست می کند

و برک  (Break) سمت راست را میکشد،

پس تغییراتی که  در نیروی Lift  و Drag بال سمت راست ایجاد شده باعث می شود تغییراتی هم در A.O.A بال سمت راست بوجود بیاید .

به محض گرفتن برک(Break ) راست بال پاراگلایدر A.O.A سمت راست افزایش می یابد

پس Lift  سمت راست افزایش می یابد ، Adverse Yaw رخ می دهد،

ولی در لحظه بعد که برک ( Break ) بیشتر گرفته میشود

نیروی Drag  زیاد میشود و بر نیروی Lift  غلبه میکند و Adverse Yaw برطرف می شود .

  • نکته : هنگامی که برک (Break) یک سمت کشیده میشود در واقع تاثیر Induced Drag و قانون سوم نیوتن در همان سمت  افزایش یافته است.

کم کردن  Adverse Yaw (ادورز یو ) در پرواز پاراگلایدر :

برای کم کردن  Adverse Yaw خلبان باید برای گردش ابتدا برک (Break) مخالف جهت چرخش را کاملاً بالا بگیرد

(اصطلاحاً :  پس بدهد ) و سپس برک موافق گرفته شود .

  • در پرواز پاراگلایدر با وینچ و یا پرواز پاراموتور Adverse Yaw بسیار مشهود است .
  • Adverse Yaw در بال کلاس دو نسبت به بال کلاس یک کمتر است ، زیرا Drag آن کمتر است و سطح مقطع آن (فاصله Leading Edge تا Trailing Edge) بال کلاس دو کوچکتر از بال کلاس یک است .
  • بال کامپ دارای Span بزرگتری است یعنی تعداد ایرفویل بیشتری دارد پس در واقع Lift بیشتری دارد به نسبت Drag آن کمتر است به همین سبب Adverse Yaw بال کامپ کم است .

 

tel:09121051004

 

در صورت تمایل ما را در اینستاگرام persianpara@ در دنبال کنید…

 

PTU

Traffic Pattern

در زبان فارسی   Traffic Pattern  به معنی الگوی رفت و آمد است.

ترافیک پترن اساساً به خاطر جلوگیری از حوادث احتمالی

و سردرگمی دیگر خلبانان در مرحله فاینال پایه گذاری شده است .

استفاده از یکی ازچهار ترافیک پترن ها در مرحله Approach Landing  برای خلبانان توصیه می شود.

انواع Traffic Pattern :

  1. (Traffic Pattern U  (PTU
  2. (Traffic Pattern S  (PTS
  3. (Traffic Pattern 8  (PT8
  4. (Traffic Pattern L  ( PTL

خلبان جهت باد را در هنگام رسیدن به منطقه لند با توجه

به اعلائم و عوارض زمینی مانند باد نما ،

گرد و خاک حاصل از

حرکت خودرو ها ،

دود کارخانجات ،

دود حاصل از آتش ،

برگ درختان و نهر آب تشخیص می دهد .

خلبان پس از تشخیص جهت باد در منطقه Approach Landing آماده می شود

لندینگ را انجام دهد ، اصطلاحاً از محدود mit field  (محدود لندینگ ) به ترافیک منطقه وارد می شود .

1.(Traffic Pattern U  (PTU

خلبان پاراگلایدر ازmit field  وارد می شود

و تا انتهای محل لند را می بیند که مرحله Down Wind Leg  را طی می کند

در واقع پشت به منطقه لندینگ است بعد وارد Base Leg  می شود

که پاراگلایدر پهلو به باد قرار دارد و در نهایت وارد مرحله Final Leg  می شود .

و این ترافیک پترن  اصطلاحاً به Traffic Pattern U  معروف است.

نکته : PTU  در بعضی کتاب ها از جمله کتاب The Art Of Paragliding  ممکن است به شکل DBF  نیز مشاهده کنید مخفف (Down Wind , Base , Final  ) است.

در نتیجه در ترافیک پترن  U  عموماً برنامه ریزی ارتفاع بسیار دقیق و منظم است

در واقع انتخاب PTU   به ارتفاع مناسب بستگی دارد .

Leg  : یک اصلاح پروازی است که در واقع از یک نقطه تا نقطه  دیگر را Leg می نامند .

 

PTU

الگوی رفت و آمد

 

2. (Traffic Pattern S  ( PTS 

زمانی که خلبان از mit field  به ترافیک منطقه وارد می شود

و  ترافیک پترن  U یا ترافیک پترن 8 استفاده می کند در مرحله Final  متوجه می شود

که مقداری ارتفاع باقی مانده که باید هدر دهد از (Traffic Pattern S  (PTS  استفاده می کند .

در ترافیک پترن  S  پاراگلایدر کم کم به سمت جلو حرکت می کند

تا در باند فرود ، فرود بیاید نه خارج از آن .

Pattern Traffic S

3. (Traffic Pattern 8  (PT8

زمانی که پاراگلایدر وارد Base Leg   می شود

و ارتفاع خیلی زیاد باشد

خلبان  , پاراگلایدر را 45 درجه پشت خط Base  می برد و شروع به (8) eight  زدن می کند

پس خلبان  در Base Leg  شروع به گردش های 270 درجه می کند (45 درجه پشت خط Base Leg   بعد 180 درجه به سمت جلو و 45 درجه جلو خط  Base Leg )

گردش های 270 درجه ای یعنی خلبان به هیچ عنوان نباید به سمت جلو یا عقب حرکت کند .

گردش های 270 درجهت خط از آن هنوز مقداری ارتفاع دارد

که باید حدر دهد پشت به باند نمی شود و دائم لند را می بیند و در تمام مراحل بقل به باند حرکت می کند .

دلیل اینکه خلبان در مرحله Base Leg نباید گردش های 360 درجه بزند این است که

ممکن است باد منطقه زیاد شود و در هنگام  پشت به باد از باند فرود فاصله بگیرد به محل لند نرسد .

 

PT8

Traffic Pattern 8در پرواز

 

در نتیجه Base Leg  بسته به بادی که در منطقه می وزد

جلو و یا عقب میرود به همین خاطر ( PT8 ) را در مرحله Base Leg  اجرا می کنند .

 

4. (Traffic Pattern L  (PTL

گاهی  بنا به شرایط  جوی ممکن است وقتی  خلبان به Approach Landing  رسید

با ارتفاع  بسیار کمی مواجه شود پس به Down Wind Leg  نمی رسد که بخواهد مرحله ترافیک پترن  را آغاز کند

پس در این نوع از الگوی ترافیکی Down Wind  حذف می شود

و خلبان بلافاصله وارد Base Leg   و از Base Leg وارد Final Leg  می شود

PTL

Traffic Pattern L در پرواز

 

نکته : در ترایک پترن طول باند ارجهیت دارد به جهت باد

نکته : در پاراگلایدر خلبان باید همیشه یک محل لند دیگر برای لند اضطراری در نظر داشته باشد

Long Final  برای زمانی است

که نه Down Wind Leg  و نه Base Leg باشد و مستقیم خلبان به سمت Final Leg حرکت کند .

 

tel:09121051004

جهت مشاهده فیلم و عکس های پروازی ما را در اینستاگرام persianpara@ دنبال کنید….

 

باد دشت به کوه

Anabatic Wind & Katabatic Wind

Anabatic wind & Katabatic wind مفهوم بسیار ساده ای دارد .

Anabatic Wind به معنی باد دشت به کوه است.

خورشید از شرق طلوع می کند و اولین جایی که خورشید می تابد

در واقع اولین تشعشع در ارتفاعات جذب می شود

پس کوه نسبت به دشت (منطقه Flat ) زودتر گرم می شود چون خورشید به دشت مایل می تابد،

دشت سردتر است،

پس ارتفاعات منطقه گرم و دشت منطقه سرد است.

هوای گرم میل به بالا رفتن دارد

و از آنجا که جهت حرکت از قسمت پرفشار به قسمت کم فشار صورت می گیرد

پس هوای سرد دشت جایگزین هوای کوه می شود و Circulation  انجام می شود.

در طول روز باد از سمت دشت به سمت کوه می وزد، اسم این پدیده Anabatic Wind است.

☆ زمانی  شرایط General  می تواند بر  شرایط Local   می تواند غلبه کند که دارای قدرت و شدت بیشتری باشد.

Anabatic Wind & Katabatic Wind جزو  (Local Wind )بادهای محلی هستند.

Katabatic wind  به معنی باد کوه به دشت است.

هنگامی که خورشید به سمت غروب می رود

چون به پشت کوه غروب می کند شدت اثر آن به دشت بیشتر است و کوه کمترین دریافت انرژی را دارد

هوای سرد کوه به سمت پایین حرکت می کند و جایگزین هوای گرم دشت می شود

که هنوز گرمتر از کوه است به سمت بالا حرکت می کند

نسیمی که سمت و جهت آن از کوه به دشت است Katabatic Wind  نامیده می شود.

زمانیکه خورشید از نوک قله به سمت دشت می رود

تنها جایی که کمتر مورد اصابت اشعه خورشید که صبح بیشترین انرژی را گرفته است

و با توجه به خصوصیت سنگ که زود گرم می شود و زود انرژی خود را از دست می دهد و سرد می شود

همانا تشعشات خورشید همچنان به دشت می رسد

و در نتیجه هوای کوه سرد و سنگین شده از روی کوه به سمت دامنه و دشت سرازیر می شود

سایت شهر کرد از نظر موقعیت جغرافیایی طوری است که خلبان می تواند تا قبل ظهر از یک سمت و بعد از ظهر از سمت دیگر تیکاف داشته باشد😊  گاهاً همگرایی هایی بوجود می آید که خلبان می تواند ارتفاع بگیرد.

tel:09121051004

جهت مشاهده فیلم ها وعکس های پروازی ما را در اینستاگرام persianpara@ دنبال کنید

glide ratio

(Glide  Ratio(G.R

Glide  Ratio به معنی نرخ سرش است.

نسبت مسافت افقی طی شده به ارتفاع از دست داده شده را Glide Ratio  گویند.

خلبان پاراگلایدر معمولاً از ارتفاعی تیکاف می کند

و مسافتی را طی می کند و در نهایت جایی لند می کند،

پس مسافتی را که در آن ارتفاع طی می کند Glide Ratio  بدست می آید.

اگر مسافت را x و ارتفاع را h در نظر بگیرید.

Glide Ratio =  x / h

Glide Ratio    در پاراگلایدر معمولاً بین 7 تا 11متغییر است.

Glide Ratio دو نوع است ؟

  • Air Glide Ratio
  • Ground Glide Ratio

Air  Glide Ratio نسبت مسافت افقی طی شده به ارتفاع از دست داده شده نسبت به هوای اطراف که مقدار ثابتی است

و برای هر بال پاراگلایدر جداگانه تعریف شده است،

چون نسبت به بسته هوایی است Air Glide Ratio  را Air fines  نیز می نامند. Air Glide Ratio با  تغییرات جریان هوا ( sink ، Lift ، جهت باد و سرعت باد )تغییر نمی کند .

Ground Glide Ratio  نسبت مسافت افقی طی شده به ارتفاع از دست داده شده نسبت به شاخص ثابت زمینی گفته می شود. Ground Glide Ratio با  تغییرات جریان هوا ( sink ، Lift ، جهت باد و سرعت باد )تغییر می کند  خلبان با تغییر سرعت می تواند روی Glide Ratio  تاثیر بگذارد به عنوان مثال خلبان وقتی تیکاف می کند برای طی مسافت بیشتر با سرعت بیشتر حرکت نمی کند بلکه با Best Glide Ratio  پرواز می کند.

Ground Glide Ratio  به        sol fines      نیز معروف است.

Sink Rate  :

به معنی نرخ نزول یا افت ارتفاع است.

به میزان ارتفاع از دست داده شده در واحد زمان را Sink Rate گویند، واحد Sink Rate  = m / S  می باشد و در پاراگلایدر های امروزی حدوداً Sink Rate = 1.1 m/S  است یعنی  در یک ثانیه  1.1 متر ارتفاع از دست میدهید.

همانطور که متوجه شدید اگر سرعت وسیله پروازی خود را کم و یا زیاد کنید روی Ground Glide Ratio  تاثیر می گذارد، یعنی اگر اعمال فشار بر روی فرامین بیشتر شود در اصطلاح فشارها را بگیرید سرعت وسیله را کم کرده اید ، اگر از    Accelerator  استفاده کنید در  اصطلاح  Speed bar بکشید  سرعت پاراگلایدر را زیاد می کنید. پس انتخاب  (Target)  هدف شما در پرواز مهم است که

  • آیا قرار است مسافت بیشتری طی شود ؟
  • آیا قرار است زمان بیشتری پرواز کنید ؟

اگر قرار باشد مسافت بیشتری طی کنید باید با Best Glide Ratio   پرواز کنید و اگر قرار باشد زمان بیشتری پرواز کنید باید با Min Sink Rate  پرواز کنید.

☆ 1mile / hour = 1.60934 kilometer/ hour

تاثیر سرعت و جهت باد بر Ground Glide Ratio :

 

زمانی که هیچ برکی اعمال نشود در واقع برک ها بالا باشد، پرواز در حالت Trim Speed

جهت ثبت نام پاراگلایدر tel:09121051004

جهت مشاهده فیلم ها و عکس های پروازی ما را در اینستاگرام persianpara دنبال کنید

 

 

wind shear، Down Draft

Wind Shear

Shear  Wind به معنی برش باد و یا قیچی باد نیز گفته می شود  .

Wind Shear  در تعریف،  به تغییرات ناگهانی سرعت و جهت باد گفته می شود ، که می تواند به صورت افقی ، عمودی و یا مخلوطی از هر دو جهت باشد .

Wind Shear  سه دسته است :

  • Directional Shear
  • Speed Shear
  • Directional & Speed Shear

چه عاملی باعث بوجود آمدن Wind Shear  می شود ؟

وجود ترمال های زیاد که با قدرت بیشتری وجود داشته باشد به طوری که باد نتواند آن را حرکت دهد و باد مجبور شود که از کنار ترمال و یا از بالای آن عبور کند باعث تغییر جهت و سرعت ناگهانی  باد می شود خلبان لحظه ای متوجه آن می شود.

گاهی اوقات باد در منطقه بخاطر وجود ارتفاعات در سطح پایین بسیار کم است یعنی خلبان  700 تا 800 متر ارتفاع می گیرد، ترمال خیلی راحت خلبان را بالا می برد و خلیان چیزی حس نمی کند ولی یک مرتبه از 800 متر به 801 متر که می رسد حس می کند کسی بال پاراگلایدرش را کنده و به سمتی می برد، بال بهم ریختگی پیدا می کند به سمت جلو شیرجه می کند یا عقب می ماند، که این موضوع باعث می شود خلبان سریع ریکاوری انجام دهد.

این اتفاق زمانی که خلبان از سطح اصطکاک به سمت Free Region  یا Friction Layer  هوای آزاد می رود، در واقع خلبان از سطح اصطکاک خارج می شود  رُخ می دهد.

خلبان های پاراگلایدر بیشتر در روز های ترمیک  با Wind Shear   روبرو می شوند، ترمال های قوی مخصوصاً در اقلیم همدان بخاطر اختلاف سطح بسیار زیاد منطقه و خشکی  که باعث کم بودن کشاورزی منطقه است، زمانیکه که منبع رطوبت وارد شود نیروی بالابرنده ای شکل  می گیرد که قدرتش خیلی زیاد است و با آنچه که در مناطق مرطوب حس کرده اید خیلی فرق می کند.

☆ نزدیک زمین Wind Shear  وجود دارد ولی بسیار ضعیف است.

☆ هنگامی که Inversion  بخواهد از بین برود جریانی با سرعت از روی آن رد می شود یا از زیر به آن برخورد می کند که Turbulence  یا Wind Shear  بوجود می آورد، ولی وجود  Inversion  باعث بوجود آمدن Wind Shear  نمی شود چرا که لازمه بوجود آمدن  Wind Shear  تغییر سرعت و جهت باد است.

گاهی پیش می آید که مثلاً در تیکاف باد روبرو دارید ولی در لند باد شمال غرب است، مرز مشترک باد دشت و باد پشت باعث ایجاد Shear Turbulence  می شود که اگر سرعت  Shear Turbulence  زیاد شود بنام Wind Shear  می نامند که یعنی برش باد از دوجهت مختلف

اصلی ترین تاثیر Wind Shear عبارتند از :

  • آشفتگی هوا
  • حرکت هوای شدید که شامل UP Draft  و  Down Draft با حرکت چرخشی (Rotating) می شود.
  • افزایش و کاهش ناگهانی سرعت هوایی Air Speed
  • افزایش و کاهش ناگهانی سرعت زمینی با انحراف سمتی و رانشی وسیله پروازی ( Drift )
خلبان هواپیمایی

خلبان (pilot)

خلبان کسی است که در لحظه ی خلبانی به پرواز فکر می کند.
تفاوت خلبان و راننده در چیست؟
همه ی ما رانندگی می کنیم ولی تنها کاری که انجام نمی دهیم رانندگی است!
اما تنها کاری که در رانندگی انجام می دهیم فکر کردن است،فکر کردن به گذشته و فکر کردن به آینده ،پس نتیجه اش این است که در رانندگی کار دیگه ای انجام می دهیم.
مسله ای که در صنعت هوانوردی مهم است نظم است ؛
نظم و انظباط ،دقت به همراه می آورد
دقت زیاد شود دانش و آگاهی بدنبالش می آید
دانش و آگاهی زیاد شود،مهارت کسب می شود
و وقتی مهارت زیاد شود، تبدیل به تخصص می شود.
همه ی خلبان ها متخصص هستند.
خلبان کسی است که تشخیص می دهد انجام مانور با بال های مختلف و لولهای مختلف فرمان پذیری خاص خودش را دارد.پس خلبان باید وسیله ی پروازی خودش را کاملاً بشناسد در واقع باید شناسنامه ی وسایل پروازی خود را که از استاد کوهی دریافت کرده است را بداند.

یک خلبان باید fly carefully را رعایت کند، اگر کسی بخواهد مواظب باشد پس به کاری که می خواهد انجام دهد فکر می کند و چون فکر می کند که چطور آن کار را نجام دهد جایی برای خطا کردن وجود ندارد در نتیجه خلبان fly carefully می کند در نتیجه خلبان هر کاری که می خواهد انجام دهد باید برای انجام صحیح آن کار فکر کند.
خلبان برای انجام هر کاری اول فکر می کند و بعد طبق یک پروسه منظم کارها را انجام می دهد.
یک خلبان در پاراگلایدر مرحله به مرحله پیش می رود و دانش پروازی و مهارت و تخصص در آن سطح را کسب می کند حتی کلاس بال خلبان پاراگلایدر با ورود به دوره های بالاتر می تواند تغییر کند (بال آکروباسی ،بال تندم،بال مسافت)
خلبان در دوره ی مبتدی پاراگلایدر نیاز به دانش اولیه دارد که این مطالب و دانش اولیه را با حضور در کلاس دوره ی مبتدی کسب می کند.
قرار نیست خلبان دوره ی مبتدی از روز اول که شروع به تمرین می کند در مورد انجام مانورهای آکروباسی دانش کسب کند این موضوع باعث دوگانگی در افکار خلبان می شود چون همانطور که گفته شد یک خلبان در لحظه فکر می کند و عمل می کند،خلبان نه به گذشته نه به آینده فکر نمی کند
پس از اینکه خلبان در هر لحظه از پروسه آموزش اطلاعات و دانش آن مرحله را کسب کرد شروع به کسب مهارت به سبب دانش در همان سطح می کند.مثلاً خلبان دوره ی مبتدی نیاز به دانش ابتدایی و خیلی کم از هواشناسی و آیرودینامیک دارد و مهارت کنترل کردن وسیله پروازی روی زمین.
در واقع از خلبان مبتدی توقع این نیست که بهترین تیکاف و بهترین لند را انجام دهد .همین خلبان با ورود به دوره ی مستقل کمی بیشتر علم و دانش پروازی کسب می کند با تمرین بیشتر تیکاف و لند بهتری ارائه می دهد مهارت لازم در کنترل پاراگلایدر خود را بدست می آورد.
خلبان در دوره ی متوسطه با قابلیت ها و ویژگی های پاراگلایدر خود بیشتر آشنا می شود چون وارد دوره های آکروباسی شده و انواع مانورها را پاراگلایدر خود انجام می دهد.
خلبان علاوه بر کسب دانش ، افزایش مهارت و تبدیل آن مهارت به تخصص خود و دارای وسایل پروازیه به روز دنیا و شناخت کامل وسیله ی پروازی خود باید دارای پرستیژ خلبانی نیز باشد.
یک خلبان باید آراسته باشد باید مودب باشد و با ادب صحبت کند و باید رفتار و منش درستی داشته باشد.

مقدماتی (دوره اول آموزش)

مقدماتی (دوره اول آموزش)

دوره بیگینر یا مقدماتی(Beginner):

مقدماتی (دوره اول آموزش) به نام دوره مقدماتی یا دوره بیگینر معروف است .

دوره مقدماتی (دوره اول آموزش ) همانطور که مشخص است معمولاٌ هنرجو هیچگونه آشنایی

یا تجربه‌ای در مورد پرواز یا تجهیزات پروازی ندارد

در واقع شخص برای اولین بار اقدام به آشنایی و یادگیری این رشته ورزشی و هنر پرواز کرده است.

بالکشی زمینی

تمرین بالکشی

در این مرحله هنرجو مراحل گوناگون، اما ساده و تکنیک‌های ابتدایی را فرا خواهد گرفت،

سعی شده در توضیحات کمترین استفاده از لغات و یا اصطلاحات تخصصی این رشته ورزشی شود

تا مخاطب به راحتی مراحل را درک کند.

اولین مرحله مقدماتی (دوره اول آموزش ):

اولین مرحله مرحله‌ی آشنایی هنرجو با نحوه‌ی درست باز کردن و درست چک کردن چتر است

و نحوه‌ی درست متصل کردن چتر به صندلی

و پوشیدن صندلی

و گرفتن حالت درست برای تیک‌آف

و به پرواز درآوردن چتر بر روی زمین

و کنترل چتر روی زمین

و هدایت دقیق چتر به سمت نقطه‌ی مورد نظر مربی

همچنین خارج کردن چتر از حالت پرواز و جمع کردن درست چتر و انتقال آن به محل مناسب، تیک آف یا محل پک کردن چتر.

به طور معمول این جلسات که به چترکشی بر روی زمین معروفند حداکثر هفت جلسه می‌باشد.

مرحله دوم مقدماتی (دوره اول آموزش ):

پس از کسب تجربه و مهارت لازم در مرحله اول هنرجو آماده کسب تجربه‌ای بهتر و بیشتر خواهد بود که به تپه کوتاه معروف است.

در این مرحله هنرجو را به یک تپه‌ی کوتاه که کمتر از ۲۰ متر ازتفاع دارد خواهیم برد و در یک فضای امن و راحت اقدام به پروازهای کوتاه خواهد کرد

و هدف کلی در این مرحله نحوه‌ی درست تیک آف کردن یا بلند شدن و فرمان دادن درست به چتر و فرود دقیق و زیبا بر روی پاهای خود خواهد بود و هنرجو این تجربه را بدست خواهد آورد.

مرحله سوم مقدماتی (دوره  اول آموزش ):

 

سپس هنرجو آماده پرواز از ارتفاع بلند است ولی برای اینکه مربی از عکس العمل‌های هنرجو یک بک آپ داشته باشد

اقدام به یک پرواز دونفره که اصطلاحا تندم می‌گویند خواهد کرد و از ارتفاع ۸۲۰ متری پرواز را شروع خواهند کرد

و از ابتدای پرواز مربی کنترل چتر را به هنرجو خواهد سپرد تا هنرجو به طوره کامل پرواز را در اختیار بگیرد

و تا آخرین لحظه‌ی فرود(لندینگ) که آخرین مرحله‌ی پرواز است کنترل با هنرجو خواهد بود.

در این پرواز دو نفره ، مربی از نزدیک شاهد کنترل و فرمان دادن هنرجو خواهد بود

و هر ایرادی که هنرجو داشته باشد در حین پرواز دو نفره ، مربی اصلاح خواهد کرد

و هنرجو بدون ایراد آماده پروازهای انفرادی خود خواهد بود.

مرحله چهارم مقدماتی(دوره اول آموزش ):

پس از گذراندن مراحل قبل هنرجو این آمادگی را دارد

تا با هدایت و کمک یک مربی دیگر در تیک آف

اقدام به یک تیک آف امن و کنترل دقیق و درست چتر و هدایت درست آن در مسیر داده شده

توسط مربی و یک لندینگ یا فرود زیبا را که توسط مربی از محل لندینگ بوسیله بیسیم انجام می‌گیرد را به پایان می‌رساند

و اصطلاحا سولو (solo) می‌شود.

کلاس تئوری بنا به پیشرفت هنرجو در کلاس برگزار خواهد شد

تا هنرجو بصورت کامل مطالب علمی در سطح خود را فرا گیرد.

توضیحات: پیشرفت و تعداد جلسات و میزان تمرینات بستگی به استعداد و زمانی که هنرجو برای یادگیری این رشته می‌گذارد دارد و توضیحات ارائه شده قطعی نیست و ممکن است تعداد جلسات تغییر کند.

در طول دوره  بیگینر کلیه لوازم شامل:

چتر، صندلی مخصوص پرواز، کلاه مخصوص پرواز و بیسیم به عهده‌ی مربی خواهد بود و هنرجو فقط کفش مناسب و لباس مناسب تمرین را به همراه می آورد.

**در تمام طول دوره آموزش هنرجو تحت پوشش بیمه مسئولیت مدنی مربی خواهد بود.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت نام پرواز:

  1. کپی از شناسنامه
  2. کپی از کارت ملی 
  3. سه قطعه عکس رسمی
  4. رضایت نامه محضری اولیا ( در صورت نرسیدن به سن قانونی )
  5. هزینه این دوره (قیمت سال1401): ۱۰ میلیون تومان

جهت اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید…

 

tel:09121051004

پس از اتمام این دوره، ۲ دوره نوایس (Novice) و اینترمدیت (Intermediate) نیز برگزار می‌شود.