قوانین پرواز در ترمالینگ
قوانین پرواز در ترمالینگ از جمله قوانین بسیار مهم در مسابقات مسافت که بین خلبانان حرفه ای انجام میگیرد و همچنین در روز های ترمیک خلبانان مبتدی نیز باید این قوانین را به کار بگیرن
قوانین پرواز در ترمالینگ از جمله قوانین بسیار مهم در مسابقات مسافت که بین خلبانان حرفه ای انجام میگیرد و همچنین در روز های ترمیک خلبانان مبتدی نیز باید این قوانین را به کار بگیرن
قوانین پاراگلایدر در پرواز آکروباتیک
پرواز آکروباسی انتخاب خلبانانی است که مسیر پرواز خود را مشخص کرده اند و جهت افزایش سطح مهارت خود ،
پس خلبانان مجبور هستند با رعایت قوانین کاملا آشنا شوند و در هنگام پرواز آنها را به کار گیرند
تا از بروز سوانح پروازی در هنگام آکروباسی جلوگیری کنند .
استاد کوهی قوانین پرواز آکروباسی را در بیریفینگ اولین روز از اولین دوره آکروباسی که دوره امنیت پرواز است آموزش می دهند و به مرور و با پیشرفته تر شدن خلبان ، نکات مهمتری را اراِئه می دهند .
خلبانان با رعایت همین نکات ساده علاوه بر خود به دیگر خلبانان نیز احساس امنیت می دهند
از دیگر قوانین مهم و قابل توجه قوانین هنگام فرود است .
هر چقدر هم یک خلبان پرواز زیبایی در آسمان داشته باشد و مانور های آکروباسی را در آسمان بی نقص و کامل انجام دهد ولی تیکاف یا فرود خوبی نداشته باشد همچین خوشایند نیست .
یک خلبان حاذق ابتدا تیکاف و لندینگ زیبا همرا ه با اصول و قاعده مربوط را از استاد کوهی آموزش می بیند
پس خلبان با تمرین های مستمر و در نظر داشتن قوانین هنگام تیکاف و فرود مهارت خود را افزایش می دهد
و در صورت بروز ایراد از خلبان خاطی، استاد کوهی نکات مهم را گوشزد می کنند
جهت مشاهده فیلم عکس پروازی اینجا کلیک کنید …
قوانین پرواز پاراگلایدر که در این سایت به آنها اشاره میکنم از جمله مواردی است که باید در ایران رعایت شود ،در سایت های محلی قوانین محلی بر قوانین بین المللی و کشوری ارجعیت دارند .احترام لازم الاجرنیست و جهت همبستگی و دوستی ضروریست
Axis/ Axes( اکسیز ) به معنی محور است .
یا به عبارت دیگر Axis خطی است فرضی که حرکت حول آن انجام می شود .
Longitudinal Axis محور طولی وسیله پروازی است و به فرض اگر میله ای از طول وسیله پروازی عبور دهید ، بال یک سمت بالا و بال سمت دیگر پایین می آید که در اصطلاح هوانوردی حرکت حول این محور ROLL (رول ) نامیده می شود .
Lateral Axis محور عرضی وسیله پروازی است و به فرض اگر میله ای از عرض وسیله پروازی عبور دهید ، دماغه یا Leading Edge ( لبه حمله ) بالا و پایین می شود که در اصطلاح هوانوردی حرکت حول این محور PITCH (پیچ) نامیده می شود .
Vertical Axis / Normal Axis محور عمودی وسیله پروازی است و به فرض اگر میله ای به صورت عمودی از وسیله پروازی عبور دهید ، بال یک سمت جلو و بال سمت دیگر عقب می رود که در اصطلاح هوانوردی حرکت حول این محور YAW (یو) نامیده می شود .
رسم Axis بر روی هواپیما
رسم Axis بر روی ایرفویل
رسم Axis در پرواز پاراگلایدر
به تصاویر در محورهای پاراگلایدر دقت کنید .
مرکر ثقل وسیله پاراگلایدر با مرکز ثقل خلبان متفاوت است
CG به معنای مرکز ثقل است و در پاراگلایدر چند سانتیمتر بالاتر از سر خلبان قرار دارد
مرکز ثقل(CG ) و مرکز فشار (CP) در یک راستا هستند .
در ادامه مطلب Axis/ Axes( اکسیز ) اشاره ای به c.p نیز داشته باشیم .
C.P در یک سوم جلوی بال یا همان Leading Edge ( لبه حمله ) قرار دارد و گشتاور نیروها در این نقطه صفر است
عاملی که باعث پیشروی بال می شود و دقیقاً در نقطه (C.P ) قرار دارد به نام Pitch Momentom معروف است که بسیار نا محسوس می باشد .
تصاویر زیبای پروازی را اینجا ببینید
بنابراین Ground Effect در هنگام برخواست وسیله پروازی یک اثر کمک کننده و در هنگام نشستن وسیله پروازی یک اثر مزاحم به حساب می آید .
گاهاً برای شما به عنوان یک خلبان پاراگلایدر پیش آمده است
که در محل تیکاف به مدت یک یا دو ثانیه از زمین جدا شدید اما دوباره به سمت پایین آمده اید
و مجبور به دویدن دوباره شده باشید و یا در هنگام لندینگ برک ها را کامل کشیده اید
اما مسافتی را مماس با زمین طی میکنید و در نهایت فرود می آیید در واقع همان Ground Effect است .
در اثر نزدیک شدن یک وسیله پروازی ( Airfoil ) به سطح زمین Vortex هایی که در Wing Tip ها به سطح زمین برخورد کرده بخش اعظم Vortex ها شکسته می شود و از بین می رود در نتیجه بخاطر کاهش Total Drag باعث افزایش Air Speed خواهید بود .
نکته : خلبان پاراگلایدر باید هنگام فرود آمدن در باد پشت برک ها کاملاً بالا باشد و در حالت Trim Speed پرواز کند تا در لحظه آخر یک هو برک ها را بگیرد .
توضیحات بیشتر در مورد Ground Effect (گراند افکت ) در کلاس تئوری ارائه می شود
خلبان پاراگلایدر در ارتفاع 2 یا 3 متری یکم برک می گیرد تا چک کند پاراگلایدر چقدر ارتفاع کم می کند و نرخ نزول را بسنجد سپس برک را پس میدهد .
سپس خلبان در ارتفاع 90سانتیمتری برک ها را میگیرد تا موازی با زمین پرواز کند و در نهایت کامل لند می کند .
در صورت تمایل ما را در اینستاگرام persianpara@ دنبال کنید…
توده هوا یا همان Air Mass در واقع با این صورت تعریف می شود
حجم بسیار بزرگی از هوا که دارای خصوصیات فیزیک یکسانی باشد از جمله فشار ، رطوبت و دما را توده هوا گویند
وسعت آن می تواند تا 1000 کیلومتر باشد .
کسب خصوصیات زمین زیر خود ( جایی که تشکیل شده قطبی باشد یا استوایی )
خصوصیاتی مانند دما (سرما ) ، رطوبت ، فشار زیاد (دانسیته )
نیروی کوریولیس باعث انحراف توده هوا و آب ها می شود و در سرعتشان تاثیری ندارد .
نیروی کوریولیس نیرویی است استنتاجی ، که باعث راستگردی توده هوا در نیمکره شمالی و چپگردی توده هوا در نیمکره جنوبی می گردد.
یعنی حرکت توده هوا در نیمکره شمالی از غرب به سمت شرق است
حرکت توده هوا در نیمکره جنوبی از شرق به سمت غرب است
و در استوا حرکت توده هوا برابر سرعت خطی زمین است .
نیروی کریولیس باعث می شود خروجی آب داخل سینک در نیمکره شمالی راستگرد ، در استوا بدون چرخش و در نیمکره جنوبی چپگرد باشد .
در صورت تمایل می توانید ما را در اینستاگرام persianpara@ دنبال کنید…
به همین نسبت کلاس بال پاراگلایدرکه بالاتر می رود Adverse Yaw کمتر می شود .
Adverse Yaw یا همان تاخیر در گردش بیشتر زمانی اتفاق می افتد
که قرار است خلبان از یک سمت چرخش داشته باشد .
هنگامی که خلبان پاراگلایدر شروع به گردش مثلاً از سمت راست می کند
و برک (Break) سمت راست را میکشد،
پس تغییراتی که در نیروی Lift و Drag بال سمت راست ایجاد شده باعث می شود تغییراتی هم در A.O.A بال سمت راست بوجود بیاید .
به محض گرفتن برک(Break ) راست بال پاراگلایدر A.O.A سمت راست افزایش می یابد
پس Lift سمت راست افزایش می یابد ، Adverse Yaw رخ می دهد،
ولی در لحظه بعد که برک ( Break ) بیشتر گرفته میشود
نیروی Drag زیاد میشود و بر نیروی Lift غلبه میکند و Adverse Yaw برطرف می شود .
برای کم کردن Adverse Yaw خلبان باید برای گردش ابتدا برک (Break) مخالف جهت چرخش را کاملاً بالا بگیرد
(اصطلاحاً : پس بدهد ) و سپس برک موافق گرفته شود .
در صورت تمایل ما را در اینستاگرام persianpara@ در دنبال کنید…
کمکی ، یا همان چتر نجات چتر دومی است که در هارنس مجموعه پروازی خلبانان پاراگلایدر قرار دارد .
چتر نجات داخل Air Bag هارنس جای می گیرد .
(کمکی ) به وسیله دستگیره از هارنس بیرون است تا در مواقع اضطراری خلبان با کشیدن و رها کردن دستگیره در هوا ( کمکی) یا همان چتر دوم را فعال می کند .
دستگیره چتر نجات در سمت راست هارنس قرار دارد .
( کمکی) در وزن های مختلف برای خلبانان سبک وزن و سنگین وزن طراحی و ساخته شده است .
شعارخلبان : چتر کمکی من ، دوست من .
خلبان پاراگلایدر در دوره siv و
انجام مانور آکروباسی بر روی آب ،
کشیدن (کمکی) را شبیه سازی می کند
و در صورتی که در حین مانور خطایی انجام دهد
بی درنگ چتر نجات خود را می کشد و وارد آب می شود .
خلبانان پاراگلایدر هر 6 ماه یکبار ( کمکی) خود را در اختیار استاد خلبان مهدی کوهی می گذارند تا استاد مهدی کوهی چتر کمکی را اصطلاحاٌ ری پک کند
ری پک کردن ( کمکی ) بسیار بسیار مهم است و نباید این امر مهم را با در اختیار نهادن ( کمکی ) نزد افراد بیسواد در این عرصه شوخی فرض کرد
خلبانان پاراگلایدر باید (کمکی ) خود را بعد از 12 بار ری پک کردن و یا 6 سال از تاریخ ساخت ، (کمکی) جدید به استاد خلبان مهدی کوهی سفارش دهند .
شاید در تمام سالهایی که خلبان پرواز می کند نیاز نشود از (کمکی) استفاده کند ، یا به اصطلاح کمکی بکشد اما باید همیشه چتر نجات به روز و ری پک شده همراه داشته باشد .
Parachute Landing Fall مخفف PLF است و به معنی فرود آمدن با چتر نجات است .
مهمممم:زمانی که خلبان پاراگلایدر ( کمکی) می کشد ، اگر با پای راست فرود آید بخاطر اینکه کمک کند نیرو به صورت مستقیم به بدن شخص وارد نشود باید بلافاصله بعد از فرود با پای راست به حالت چرخش با کتف چپ و بعد یک گردش انجام دهد و از روی زمین بلند شود .
در صورت تمایل ما را در اینستاگرام persianpara@ دنبال کنید
در زبان فارسی Traffic Pattern به معنی الگوی رفت و آمد است.
ترافیک پترن اساساً به خاطر جلوگیری از حوادث احتمالی
و سردرگمی دیگر خلبانان در مرحله فاینال پایه گذاری شده است .
استفاده از یکی ازچهار ترافیک پترن ها در مرحله Approach Landing برای خلبانان توصیه می شود.
خلبان جهت باد را در هنگام رسیدن به منطقه لند با توجه
به اعلائم و عوارض زمینی مانند باد نما ،
گرد و خاک حاصل از
حرکت خودرو ها ،
دود کارخانجات ،
دود حاصل از آتش ،
برگ درختان و نهر آب تشخیص می دهد .
خلبان پس از تشخیص جهت باد در منطقه Approach Landing آماده می شود
لندینگ را انجام دهد ، اصطلاحاً از محدود mit field (محدود لندینگ ) به ترافیک منطقه وارد می شود .
خلبان پاراگلایدر ازmit field وارد می شود
و تا انتهای محل لند را می بیند که مرحله Down Wind Leg را طی می کند
در واقع پشت به منطقه لندینگ است بعد وارد Base Leg می شود
که پاراگلایدر پهلو به باد قرار دارد و در نهایت وارد مرحله Final Leg می شود .
و این ترافیک پترن اصطلاحاً به Traffic Pattern U معروف است.
نکته : PTU در بعضی کتاب ها از جمله کتاب The Art Of Paragliding ممکن است به شکل DBF نیز مشاهده کنید مخفف (Down Wind , Base , Final ) است.
در نتیجه در ترافیک پترن U عموماً برنامه ریزی ارتفاع بسیار دقیق و منظم است
در واقع انتخاب PTU به ارتفاع مناسب بستگی دارد .
Leg : یک اصلاح پروازی است که در واقع از یک نقطه تا نقطه دیگر را Leg می نامند .
زمانی که خلبان از mit field به ترافیک منطقه وارد می شود
و ترافیک پترن U یا ترافیک پترن 8 استفاده می کند در مرحله Final متوجه می شود
که مقداری ارتفاع باقی مانده که باید هدر دهد از (Traffic Pattern S (PTS استفاده می کند .
در ترافیک پترن S پاراگلایدر کم کم به سمت جلو حرکت می کند
تا در باند فرود ، فرود بیاید نه خارج از آن .
زمانی که پاراگلایدر وارد Base Leg می شود
و ارتفاع خیلی زیاد باشد
خلبان , پاراگلایدر را 45 درجه پشت خط Base می برد و شروع به (8) eight زدن می کند
پس خلبان در Base Leg شروع به گردش های 270 درجه می کند (45 درجه پشت خط Base Leg بعد 180 درجه به سمت جلو و 45 درجه جلو خط Base Leg )
گردش های 270 درجه ای یعنی خلبان به هیچ عنوان نباید به سمت جلو یا عقب حرکت کند .
گردش های 270 درجهت خط از آن هنوز مقداری ارتفاع دارد
که باید حدر دهد پشت به باند نمی شود و دائم لند را می بیند و در تمام مراحل بقل به باند حرکت می کند .
دلیل اینکه خلبان در مرحله Base Leg نباید گردش های 360 درجه بزند این است که
ممکن است باد منطقه زیاد شود و در هنگام پشت به باد از باند فرود فاصله بگیرد به محل لند نرسد .
در نتیجه Base Leg بسته به بادی که در منطقه می وزد
جلو و یا عقب میرود به همین خاطر ( PT8 ) را در مرحله Base Leg اجرا می کنند .
گاهی بنا به شرایط جوی ممکن است وقتی خلبان به Approach Landing رسید
با ارتفاع بسیار کمی مواجه شود پس به Down Wind Leg نمی رسد که بخواهد مرحله ترافیک پترن را آغاز کند
پس در این نوع از الگوی ترافیکی Down Wind حذف می شود
و خلبان بلافاصله وارد Base Leg و از Base Leg وارد Final Leg می شود
نکته : در ترایک پترن طول باند ارجهیت دارد به جهت باد
نکته : در پاراگلایدر خلبان باید همیشه یک محل لند دیگر برای لند اضطراری در نظر داشته باشد
جهت مشاهده فیلم و عکس های پروازی ما را در اینستاگرام persianpara@ دنبال کنید….
اما باد از نظر علمی حاصل گرادیان فشار است یعنی باد حاصل اختلاف فشار دو محیط کم فشار و پرفشار است.
بین دو فشار کم زور و پر زور و جریان هایی که در جو حاکم است
یا پر فشار است یا کم فشار است که دائماً همدیگر را هُل می دهند
و حرکت عمومی جو را بوجود می آورند.
یک اتاق را در نظر بگیرید جریان کم فشار و پرفشار بوجود می آید،
جایی که بخاری وجود دارد هوا را گرم می کند و به سمت بالا می فرستد،
کم فشار و جایی که هوای از پنجره وارد می شود پرفشار است
که هوای پرفشار جایگزین هوای گرم و کم فشار می شود و هوای کم فشار را به سمت بالا هُل می دهد این گردش برای گرم شدن یک محیط کوچک مثل اتاق را Convection می نامند.
جابجایی توده ها هم به همین منوال است،
توده های سرد همیشه توده های پر فشار هستند
که همیشه توده های گرم که کم فشار هستند
را هُل می دهند و جایشان را می گیرند حال در مرز دو توده اختلاف پیش می آید که اسم آن جبهه است.
باد عمومی (General ) :
بادهای عمومی در نیمکره شمالی از غرب به شرق می وزد.
بادهای عمومی در نیمکره جنوبی از شرق به غرب می وزد.
علت جهت وزش باد در نیمکره ی شمالی و جنوبی بخاطر وجود نیروی کِریُولیس،
جاذبه زمین و عوامل دیگر که جو را نزدیک زمین قرار داده که دائماً حفظش می کند
و جریانات دیگر که باعث می شود باد ها دارای سمت و جهت باشند هم در نیمکره شمالی و هم در نیمکره جنوبی.
در نظر داشته باشید باد عمومی (General ) حاصل جبهه ها و حرکت توده ها است
همیشه از سمت غرب به شرق نیمکره شمالی که ایران قرار دارد و ما در آن زندگی می کنیم اتفاق می افتد.
شکل کلی باد ها از سمت غرب به سمت شرق می وزد
ولی تحت شرایطی در کشور ما بخاطر کوه ها و موانعی که در سر راه آن قرار دارد ممکن است
شمال سو یا جنوب سو شود البته نه به صورت General
حرکت باد ها در سطح زمین با حرکت بادها در ارتفاع به خاطر وجود اصطحکاک و موانعی که با آن برخورد میکند
کاملاً متفاوت است، ورود سیستم ها و جبهه ها هم می تواند در سطح زمین باشد و هم در ارتفاع .
باد های Local را کم و بیش کسانی که در هر منطقه ای زندگی می کنند می شناسند.
چوپان ها و کشاورزان و یا ماهیگیران خیلی خوب اتفاقات را با استفاده از نشانه ها تشخیص می دهند
و در واقع می توان گفت که شناخت کلی از آسمان و هواشناسی منطقه دارند.
گاهی خلبان ممکن است شاهد باد های محلی (Local ) باشد که تحت شرایط Local اتفاقات غیرمنتظره ای بهمراه داشته باشد و گاهی هم ممکن است اتفاق نیوفتد همان جریان های عمومی جو رُخ دهد که حالت کلی جو حرکت از سمت غرب به سمت شرق است.
در شمال و جنوب ایران به خاطر وجود دریای کاسپین و خلیج فارس، شاهد بادهای محلی Sea breeze و Land breeze هستیم.
Sea breeze در طول روز باد از سمت دریا به خشکی می وزد وLand breeze در هنگام غروب جهت باد عوض می شود و از سمت خشکی به دریا می وزد.
Anabatic wind بادی است که در طول روز از دشت به کوه می وزد مثل سایت شهید عسگری یا سایت شهران (شهید ناظری) و Katabatic wind بادی ایست که هنگام از دشت به کوه می وزد .
جهت مشاهده عکس ها و فیلم های پروازی می توانید ما را در اینستاگرام persianpara@ کنید …